ابن بطوطه

ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن محمد از جهانگردان معروف قرن هشتم هجری است. وی که در « طنجه » در آفریقا به سال 703 هجری قمری به دنیا آمده، به مدت 25 سال سرزمین های اسلامی را درنوردیده و در این میان هند و چین و آسیای صغیر را نیز دیده است. سفرنامه وی که با نام عربی « الرحلة » شناخته می شود یکی از منابع مهم تاریخی و جغرافیایی آن دوره به شمار می رود. ضمن آن که باید اذعان داشت که برخی در داستان های آن به دیده تردید نگریسته اند. وی بر مذهب مالکیه بوده و بعضاً قضاوت نیز می کرده است. سفرنامه ابن بطوطه را باید به نوعی با سفرنامه مارکوپولو مقایسه نمود. بطوطه را گاه به تشدید طاء و گاه بدون تشدید تلفظ کرده اند. وی در سال 779 هجری قمری وفات یافته است.