دَورَقیه

ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب می نویسد: «دو برادر که ظاهراً اصل آن ها از فارس و نام ایشان ابویوسف یعقوب و ابوعبدالله احمد بوده دورقی نامیده شده اند و این نام گذاری به سبب زهد و تنسک پدر آن ها، ابراهیم بن کثیر بوده است. چرا که در آن زمان هرکس را که به زهد و تنسک می گرائیده، دورقی می نامیدند».

همچنین المنجد می نویسد: «دورق نام کلاه مخصوصی است و صاحب آن را دورقی می خوانند». از این عبارت می توان چنین استنباط کرد که در آن روزگار، هنوز نام صوفیه شیوع نداشته است.

ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب؛ دَوْرَقی را به فتح دال، سکون واو و فتح راء ضبط کرده است.