عثمانیه (صوفیه)

همان صوفیه.

محقق اردبیلی می نویسد: «و بدان که اول کسی را که صوفی گفتند چنانکه شیعه و سنی نقل کرده اند، ابوهاشم کوفی بوده و این به سبب آن بود که مانند رهبانان جامه های پشمینه درشت می پوشید و آن ملعون مثل نصاری به حلول و اتحاد قائل شد لیکن نصاری درباره عیسی علیه السلام به حلول و اتحاد قائل بودند و او از برای خود این دعوی بنیاد نهاد. در این دو دعوی متردد و متخیل بود و معلوم نیست که در آخر رأی شومش به کدام یک قرار گرفت. و در کتاب اصول الدیانات مسطور است که او در ظاهر اموری و جبری و در باطن ملحد و دهری بود و مـرادش از وضع این مذهب آن بـود که دین اسلام را برهم زند و از ائمه معصومین (علیهم السلام) چند حدیث در طعن او وارد است و پیروان او را که چون صوف پوشند صوفیه گفته اند و گاه به کنیت او و گاه به نام پدر او ایشان را منسوب گردانیده بهشمیه و هاشمیه و عثمانیه و شریکیه خواندند».