آناتولی
آناتولی واژه یونانی آناتول به معنی شرق یا طلوع آفتاب است.[۱][۲]مرجع این نام گذاری در طول تاریخ متغیر بوده‌است. شاید در اصل تنها برای نامیدن مستعمرات ایونیان در ساحل آسیای صغیر کاربرد داشته‌است. در امپراتوری بیزانس نیز آناتولیکا به بخش‌های میانی و غربی ترکیه امروزی گفته می‌شده‌است.[۳][۴]
تاریخ آسیای کوچک
این منطقه از زمان غلبه کورش بزرگ بر پادشاه لیدی تا آمدن اسکندر، همواره بخشی از شاهنشاهی ایران هخامنشی بود.
در سال ۱۹۶ پس از میلادامپراتوری روم براین سرزمین تسلط یافت. در سال ۳۹۵ میلادی با تجزیهٔ دولت روم به دو امپراتوری روم شرقی و امپراتوری روم غربی، سرزمینی که شامل ترکیه کنونی است قسمتی از روم شرقی یا بیزانس گردید. پایتخت این دولت شهر بیزانس بود. که در زمان کنستانتین امپراتور روم و با رسمیت یافتن مذهب مسیح تغییر نام یافت و به «کُنستانتینوپولیس» نامور شد. اما ترکان مهاجر که آرام آرام وارد شبه جزیرهٔ آناتولی شده بودند توانستند پس از دو قرن با قدرت تمام این سرزمین را از آن خود کنند تا سرانجام سپاهیان محمد دوم در سال ۱۴۵۳ شهر مسیحی «کنستانتینوپولیس» را گشودند و به عمر روم شرقی در این منطقه پایان دادند.
منابع
Wikipedia contributors, "Anatolia," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Anatolia&oldid=206727879- ↑ Online Etymology Dictionary
- ↑ الگو:Cite web
- ↑ "On the First Thema, Called Anatolikon. This theme is called Anatolikon or Theme of the Anatolics «ανατολικόν θέμα», not because it is above and in the direction of the east where the sun rises, but because it lies East of Byzantium and Europe." Constantine VII Porphyogenitus, De Thematibus, ed. A. Pertusi. Vatican: Biblioteca Apostolica Vaticana, 1952, pp. 59–61.الگو:Clarify
- ↑ John Haldon, "Byzantium, a History", 2002. PAge 32.
