جلالیان

از صوفیه.

ایشان مریدان سید جلال الدین بخاری، معروف به شیخ جلال و مخدوم جهانیان (707 ـ 785 هـ. ق) می باشند.

طرائق الحقائق در مورد جلالیان آورده است: «این طائفه خود را شیعه گیرند، چنانچه مداریان خود را سنی دانند. جلالیان سبّ شیخین کنند و نماز نگزارند و روزه ندارند و ریاضتی که صوفیه راست، ندانند. و بنگ بسیار خورند و مشق مار و کژدم خوردن دارند. و چون کاملان ایشان، مار را ببینند سراپای او را بجایند و فروبرند و گویند: ماهی مرتضی علی است. و کژدم خورند و گویند: جهنیکه علی است. و آن کرمی است که در آب باشد و روبیانش [میگو] می گویند. و مانند مداریان، برهنه باشند و در سرماهای سخت چیزی نپوشند. اما جلالیان، ژولیده مو نباشند، بلکه اکثری، چارضرب زنند و گرد جهان گردند. پیر ایشان، هر روز نو داماد است».