از فقهاء.
ایشان معتقدند مجتهد گاه به خطا و گاه به صواب می رسد. در مقابل این گروه، مصوّبه هستند که می گویند مجتهد همیشه در رأی خود مصیب است. روشن ترین مصداق تصویب، آن است که حکم خدا را تابع رأی و نظر مجتهد بدانند. [۱]
