مؤلفه
از واقفه.
ایشان به امامت حضرت رضا علیه السلام قائل شدند، ولی پس از شهادت آن حضرت به عقیده واقفه برگشتند. [۱]
حسن بن موسی نوبختی و سعد اشعری ایشان را فرقه ای از شیعه معرفی کرده اند که پس از شهادت امام کاظم علیه السلام، نسبت به امامت حضرت رضا علیه السلام قطع پیدا کردند ولی بعد از وفات امام رضا علیه السلام به عقیده واقفه بازگشتند و منکر وفات امام کاظم علیه السلام شدند. [۲] مدرسی طباطبایی علت این امر را چنین برمی شمارد که در دید این گروه «رحلت ایشان بدون داشتن جانشین جامع شرائط امامت، کشف از بطلان امامت حضرت رضا علیه السلام از اصل داشته است. » [۳] وی در ادامه می نویسد: «اگر این گزارش ها درست باشد این گروه باید متشکّل از افراد بسیار معدودی بوده باشد چون در مآخذ شرح حال راویان و محدّثان شیعه از هیچ کس که چنین عقایدی داشته باشد نامی نیست. » [۴]
پانویس
- ↑ تاریخ اجتماعی ایران، سعید نفیسی، ص197 / خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص265 / فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص86 / المقالات و الفرق، سعد اشعری، ص94
- ↑ فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص86 / المقالات و الفرق، سعد اشعری، ص94
- ↑ مکتب در فرایند تکامل، مدرسی طباطبایی، ص89
- ↑ مکتب در فرایند تکامل، مدرسی طباطبایی، ص89