همان اسماعیلیه.
محمد کردعلی در کتاب خطط الشام می نویسد: «در دیوان انشاء، اسماعیلیه (هم نزاریه و هم آمستعلویه) قصاد نامیده می شدند و بین عامه مردم به فداویه معروف بودند». [۱]
