ازلیه (پیروان ابوحاصر)

احمد بن یحیی بن مرتضی ازلیه را پیروان ابوحاصر معرفی کرده و می نویسد: «ازلیه می پنداشتند خلق با خداوند در ازل همراه بوده اند، خداوند خلق را چنان که در ازل می شناخت، می بیند. ایشان می گویند خداوند اگر بداند که مؤمنی کافر خواهد شد و در حال کفر خواهد مرد، با او در حال ایمانش دشمنی خواهد کرد، و اگر بداند کسی ایمان خواهد آورد در حال کافر بودنش، با او دوستی خواهد کرد. »