ازدریه

از غلاة (غلات، غلاة).

ایشان بر این باور بوده اند که پدر حسن و حسین علیهماالسلام شخصی است به نام علی الازدری. ابوالقاسم بلخی در بیان الادیان یک نفر از این فرقه را دیده است. در معجم الادباء به نامة خلیفه الراضی بالله به نصر سامانی که دربارة خروج شلمغانی و عقاید او نوشته شده، اشاره گردیده و در آن چنین آمده است: «این فرقه ( شلمغانیه ) می گویند چون لاهوت در علی حلول کرده، او نمی تواند فرزند داشته باشد و حسن و حسین منسوب به این علی نیستند». بنابراین ممکن است ازدریه همان شلمغانیه یا فرقه ای از آنان باشند. ضمن آن که ممکن است ازدریه همان ازلیه (از غلاة شیعه) باشند، چرا که خواهیم دید که ازلیه قائل به حمل ضد می باشند.

در بیان الادیان مذکور است: «من از سید علی بوطالب رحمة الله هکذا شنودم که او گفت که بدان وقت که من به کوفه بودم. . . » ظاهر عبارت آن است که صاحب کتاب خود آن مرد ازدری مذهب را ندیده است.

رک: ازلیه (از غلاة شیعه).