مسیب

در نوشته های مصنف، این کلمه، همراه با «م» و به صورت « مسیب » ضبط گردیده است، اما نه در معجم البلدان و نه در لغت نامه دهخدا چنین مکانی مورد اشاره قرار نگرفته است و به نظر می رسد، این نام باید «سیب» باشد که نام طائفه ای از طوایف سراوان کرمان است که طبعاً با توجه به گسترش شیخیه در منطقه کرمان نیز سازگار می باشد. ^[۱]