بِشْریه (از شیعه و غلاة واقفه)

از شیعه و از غلاة واقفه.

شیخ مفید در الفصول المختارة می نویسد: «امّا بشریه : دلایلی که بر وفات موسی بن جعفر علیه السلام و امامت امام رضا علیه السلام قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمهعلیهمالسلام می باشد ـ در آرای بشریه وجود داشته است.

رک: بشیریه.