بین النهرین
میان‌رودان یا بین‌النهرین یا میان‌دورود[۱] نام منطقه‌ای جغرافیایی است که میان دو رود دجله و فرات جای گرفته‌است. بیشتر سطح این منطقه در کشور عراق امروزی است و در گذشته مدتی بخشی از سرزمین کهن ایران باستان بوده‌است.
نام‌گذاری
ایرانیان [۲] این منطقه را میان‌رودان می‌نامیدند که همین نام به یونانی ترجمهٔ گرته‌برداری شد و «مزوپوتامیا» نام گرفت.الگو:مدرک در دوران معاصرالگو:مدرک این واژه در زبان عربی به «بین‌النهرین» ترجمه شد و فارسی نیز همان واژهٔ عربی را به وام گرفت.[۳] در زبان آرامی این منطقه را بث نهرین می‌نامند.
گهوارهٔ تمدن
میان‌رودان به سبب تمدن‌های کهن و باستانی‌اش آوازه دارد و نامش همواره با نام و آثار این تمدن‌ها همراه است. تمدن‌های سومر، اکد، بابل، آشور، کلدانی و تمدن‌های ایرانی مانند عیلام و ماد، هریک در گوشه‌ای از این سرزمین رونق و تاثیر داشته‌اند و از آن تاثیر نیز پذیرفته‌اند و هریک از این تمدن‌ها کتاب تاریخ را ستبرتر کرده‌اند. ادیان و فرهنگ‌های بسیاری از کشورهای مختلف از میان رودان تاثیر گرفته‌اند. آنچه در گذشته به نام باکوماس در آنجا پرستیده می‌شد همان بتی است که امروزه به نام بافومت در بسیاری از کشورها پرستیده می‌شود. هم چنین منشور (فرمان) کوروش بزرگ پادشاه ایران زمین نیز در این جایگاه یافته شده است.
در سال ۱۴۱ پیش از میلاد مهرداد یکم وارد بین‌النهرین می‌گردد و شهر سلوکیه را آزاد می‌نماید.[۴]
کشورهایی که امروزه میان‌رودان میان آنها تقسیم شده است
منابع
- Mesopotamia
- Ancient Mesopotamia
- مرتضی راوندی، تاریخ اجتماعی ایران، جلد ۱، ۱۶۴-۱۶۸.
