اهل ارتفاع: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۳:۲۴

لقبی که علمای رجال و حدیث امامیه بر غلاة گذاشته اند. ^[۱]

رک: طیاره.

مرحوم وحید بهبهانی در تعلیقات علی منهج المقال ـ که مجموعه تعلیقاتی است بر منهج المقال استرآبادی (معروف به رجال کبیر) ـ مقدماتی را مطرح می سازد و در ضمن فائده دوم به بیان اصطلاحات متداوله در علم رجال و درایه پرداخته و از زمره آن ها به اصطلاح اهل طیاره ^[۲] و اهل ارتفاع اشاره کرده و می نویسد: «اگر گفته شد کسی از اهل طیاره و اهل ارتفاع و امثال این ها است، مراد آن است که وی غالی است. » وی ادامه می دهد: «بدان که بسیاری از قدما به خصوص قمی ها درباره ائمه علیهم السلام قائل به رفعت منزلت و جلالت و مرتبه ای معین از عصمت و کمال بوده اند، ولی اجازه نمی دادند از این مرتبه کسی تجاوز کرده و بیش از این را به ائمه علیهم السلام نسبت دهد و تجاوز از آن مرتبه را ارتفاع و غلو برمی شمارند تا جایی که ایشان نفی سهو از ائمه علیهم السلام را غلو می دانستند و چه بسا مطلق تفویض و یا تفویضی که در آن اختلاف است و هم چنین مبالغه در ذکر معجزات و نقل عجائب و اغراق در شأن ائمه علیهم السلام و اجلال ایشان و تنزیه آنان از نقائص و اظهار قدرت بسیار برای ایشان و ذکر این مطلب که آنان عالم به مکنونات آسمان و زمین هستند را ارتفاع و غلو به شمار آورده و قائل به این امر را متهم می نمودند. » ^[۳]

پانویس

1. ↑ تعلیقات علی منهج المقال، وحید بهبهانی، ص8
2. ↑ به تشدید یاء
3. ↑ تعلیقات علی منهج المقال، وحید بهبهانی، ص8