عبدالله مامقانی: تفاوت بین نسخه‌ها

عبدالله بن محمدحسن بن عبدالله بن مولی محمدباقر بن علی اکبر بن رضا مامقانی نجفی غروی، (1290ـ1351ق) از علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری قمری است. وی در 15 ربیع الاول 1290 هجری قمری در [[نجف]] تولد یافت و از سنین کودکی آموختن علوم دینی را آغاز کرد. پدرش مرحوم شیخ محمدحسن در امر تربیت و تعلیم او دقت فراوان داشت. [[عبدالله مامقانی]] از اساتید خود چنین نام مي‌برد: پدرش مرحوم شیخ محمدحسن، یکی از شاگردان پدر به نام شیخ‌هاشم اُرونقی ملکی، مولی غلام حسین دربندی و شیخ حسن خراسانی (میرزا). <ref> [[تنقیح المقال فی علم الرجال]]، [[عبدالله مامقانی]]، ج2، ص208، ترجمه خودنوشت مؤلف</ref> شیخ [[عبدالله مامقانی]] 19 سال داشت که به تشویق استادش شیخ حسن خراسانی شروع به تألیف شرح شرایع الاسلام نوشته محقق حلی نمود. این کتاب با نام منتهی مقاصد الانام فی نکت شرایع الاسلام یکی از مهمترین تألیفات مرحوم [[عبدالله مامقانی]] محسوب مي‌شود. از تألیفات دیگر مرحوم [[عبدالله مامقانی]] کتاب [[مقباس الهدایة فی علم الدرایة]] است. تألیف این کتاب در طی شانزده سال صورت گرفت. <ref> [[تنقیح المقال فی علم الرجال]]، [[عبدالله مامقانی]]، ج1، ص1</ref> پس از پایان یافتن تألیف [[مقباس الهدایة فی علم الدرایة]]، [[عبدالله مامقانی]] کتاب معروف خود [[تنقیح المقال فی علم الرجال]] را در علم رجال به رشته تحریر درآورد. تألیف این کتاب در سال‌های آخر عمر مرحوم [[عبدالله مامقانی]] (1349ق) پایان یافته است. <ref>در رابطه با چگونگی تألیف این کتاب و مراجع آن رک: [[تنقیح المقال فی علم الرجال]]، [[عبدالله مامقانی]]، ج1، ص172</ref>. از مرحوم [[عبدالله مامقانی]] نزدیک به پنجاه اثر به جای مانده است.