یحیی صبح ازل: تفاوت بین نسخه‌ها

میرزا یحیی نوری از مشاهیر [[بابیه]] و رئیس فرقه معروف به [[ازلیه]]، پسر [[میرزا بزرگ نوری]] و برادر کوچک‌تر [[حسینعلی بهاءالله|بهاءالله]] است. وی در سال 1246 یا 1247 هجری قمری در [[تهران]] متولد شد. در سال 1266هجری قمری باب او را به عنوان خلیفه خود معین کرد و دستور داد که در حفاظت خویش بکوشد تا از سوء قصد مردم برکنار باشد. پس از کشته شدن باب، [[یحیی صبح ازل]] به تناوب در [[تهران]] و [[نور]] [[مازندران]] مي‌زیست، و چون در کشتار دسته جمعی [[بابیه]] در 1268 هجری قمری حیات او نیز به مخاطره افتاد و حکومت در صدد دستگیری وی بود، خود را به [[بغداد]] رسانید و در آنجا اقامت گزید. چهار ماه بعد از او، برادرش [[حسینعلی بهاءالله|بهاءالله]] که در [[تهران]] محبوس بود از زندان خلاص شده، به [[بغداد]] رفت، و به [[یحیی صبح ازل]] ملحق شد، و کم کم [[بابیه]] به [[بغداد]] روی آوردند. [[یحیی صبح ازل]] در این شهر نیز از نظرها پنهان می زیست و [[حسینعلی بهاءالله|بهاءالله]] را واسطه بین خود و اتباعش قرار داد. پس از ده سال اقامت او در [[بغداد]]، دولت عثمانی به سبب مجادلاتی که بین [[بابیه]] و مسلمانان روی مي‌داد، [[بابیه]] را از [[بغداد]] به [[اسلامبول]] کوچ داد و پس از چهار ماه، از [[اسلامبول]] به [[ادرنه]] فرستاد. [[یحیی صبح ازل]] قریب پنج سال در [[ادرنه]] بود. در این شهر، [[حسینعلی بهاءالله|بهاءالله]] دعوی من یظهره اللهی کرد و خود را موعود باب خواند و [[یحیی صبح ازل]] ادعای وی را شدیداً رد کرد. بدین گونه [[بابیه]] به دو فرقه [[بهائی]] و [[ازلی]] منقسم شدند و دولت عثمانی سرانجام به سبب منازعاتی که بین پیروان دو فرقه رخ می داد [[یحیی صبح ازل]] و اتباعش را به [[قبرس]] و [[حسینعلی بهاءالله|بهاءالله]] و یارانش را به [[عکا]] تبعید کرد و [[یحیی صبح ازل]] در [[قبرس]] در سال 1330 هجری قمری وفات یافت. <ref> [[دائرة المعارف فارسی]]، [[غلامحسین مصاحب]]، ج2، ص1552</ref>