زواره (ایران): تفاوت بین نسخهها
جز («زواره» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان))) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
'''زوارِه''' شهری در حاشیهٔ جنوبی دشت کویر ایران است. این شهر در [[مختصات جغرافیایی]] ۳۳ درجه و۲۶ دقیقه شمالی و ۵۶درجه و۵۲ دقیقه شرقی و در فاصلهٔ 15 کیلومتری شهر [[اردستان]] (در شمال شرقی [[شهرستان اردستان]]) درمجاورت [[کویر مرکزی ایران]] واقع شدهاست. | '''زوارِه''' شهری در حاشیهٔ جنوبی دشت کویر ایران است. این شهر در [[مختصات جغرافیایی]] ۳۳ درجه و۲۶ دقیقه شمالی و ۵۶درجه و۵۲ دقیقه شرقی و در فاصلهٔ 15 کیلومتری شهر [[اردستان]] (در شمال شرقی [[شهرستان اردستان]]) درمجاورت [[کویر مرکزی ایران]] واقع شدهاست. | ||
سطر ۵۱: | سطر ۱۲: | ||
درزمینه هنروصنعت خصوصاً، هنر سفالگری، کوزه گری، آهنگری، قالی بافی وکارگاههای آجر پزی شهرت استانی را داراست.. | درزمینه هنروصنعت خصوصاً، هنر سفالگری، کوزه گری، آهنگری، قالی بافی وکارگاههای آجر پزی شهرت استانی را داراست.. | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
− | |||
− | |||
[[رده:شهرستان اردستان]] | [[رده:شهرستان اردستان]] | ||
[[رده:شهرهای استان اصفهان]] | [[رده:شهرهای استان اصفهان]] | ||
[[رده:مناطق مسکونی در شهرستان اردستان]] | [[رده:مناطق مسکونی در شهرستان اردستان]] |
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۰۰
زوارِه شهری در حاشیهٔ جنوبی دشت کویر ایران است. این شهر در مختصات جغرافیایی ۳۳ درجه و۲۶ دقیقه شمالی و ۵۶درجه و۵۲ دقیقه شرقی و در فاصلهٔ 15 کیلومتری شهر اردستان (در شمال شرقی شهرستان اردستان) درمجاورت کویر مرکزی ایران واقع شدهاست.
تاریخچه
زواره از آبادیهای کهن ایران است و نام آن از نام برادر رستم گرفته شدهاست. در آن بناهای تاریخی زیادی همچون منار در مسجد امام حسن مجتبی، قلعهٔ مغول و مسجد جامع چهار ایوانی (قدیمیترین مسجد چهار ایوانی کشور) وجود دارد. اغلب ساکنین این شهر سید طباطبایی هستند. زواره ساختاری گلی دارد و دارای معماری ایرانی اصیل بوده که امروزه در حال خراب شدن است. در مرکز شهر زواره دورنمای گنبد کاشیکاری شده بارگاه امامزاده یحیی (ع) فرزند امام موسی بن جعفر (ع) نظرها را به خود جلب میکند. در جوار مرقد مطهر این امامزاده جلوههای هنر معماری چون: بازار، حسینههای سرپوشیده و سرباز بزرگ، مدرسه علمیه، آب انبار، مسجد کُرسی، حمام و با اندک قدمی فراتر از آن بازارچه، مسجد جامع، حسینیههای سرباز و سرپوشیده کوچک، بنای تاریخی هشت بهشت و بقعه پیر عارف سید بهاءالدین حیدر، خانههای چهار صفهای، مسجد نیکویه، یخچال، برج و باروهای به یادگار مانده از دوران گذشته به چشم میخورد.الگو:سخ وجود نخستین مسجد چهار ایوانی ایران در زواره که بنا به کتیبههایش در دوره سلجوقیان ساخته شده، نشان میدهد در قرون بعد از ظهور اسلام، منطقهای پراهمیت بوده که سیدحسن مدرس، روحانی مبارز از این شهر برخاسته است.الگو:سخ یکی از زیباترین پدیدههای طبیعی در بخش زواره، چشمانداز کویر است و یکی دیگر از دیدنیهای آن، شترداری به روش سنتی است که حال و هوای روزگاران گذشته و از یاد رفته را در ذهن مجسم میکند. به اضافه اینکه درکویر زواره معادن نمک، طلا، سرب و احتمالاً نفت نیز وجود دارد. زواره از قرن چهارم قمری با عنوان مدینه السادات نامیده شده و مورخان متعدد در تالیفات خود به نام زواره و شخصیتهای نامی برخاسته از آن یاد کردهاند.الگو:سخ همچنین قلعه سنگبست زواره، بعد از قلعه الموت از بزرگترین و مستحکمترین قلعههای ایران به شمار میرود که در قرن پنجم توسط ابوعلی دهدار (از مقربان حسن صباح) ساخته شده و از نوع چهار صفهای دوطبقه است.الگو:سخ در حال حاضر جمعیت زواره هفده هزار نفر میباشد وچندین برابر این رقم، از مردم زواره در شهرهای کاشان، تهران، اصفهان ودیگر نقاط بسر میبرند، بیش ازده هزار هکتار ازاراضی زواره زیر کشت غلات، چغندر، علوفه، صیفی جات د رختان انارو پسته میباشد وبجاست همه ساله جشنواره انار وپسته د ر این شهر دایرگردد، و بیش از صدهزار هکتار از بیابانهای زوا ره پوشیده از درختان تاغ است. درزمینه هنروصنعت خصوصاً، هنر سفالگری، کوزه گری، آهنگری، قالی بافی وکارگاههای آجر پزی شهرت استانی را داراست..