شعبانیه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («شعبانیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | از [[صوفیه]] [[ترکیه]]. | + | از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] [[ترکیه]]. |
| − | شیخ احمد | + | [[شیخ احمد امیش]]، پیر این طریقه در [[استانبول]] در اوایل قرن حاضر، مراسم ذکر جلی را که عبارت از رقص و سماع است ممنوع کرد و افراد طریقه را به مداومت در تلاوت قرآن و اشعار مبتنی بر محبت و دوستی [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] و اصحاب او دعوت نمود. |
| − | لازم به ذکر است که چنین تحول و تغییراتی در آداب و رسوم بسیاری از فرق صورت گرفته است. <ref> [[اسلام و صراط مستقیم]]، [[کنت مورگان]]، ص333 (مقاله ای با عنوان فرهنگ اسلامی در نواحی ترک نشین از [[حسن بصری]] | + | لازم به ذکر است که چنین تحول و تغییراتی در آداب و رسوم بسیاری از فرق صورت گرفته است. <ref> [[اسلام و صراط مستقیم]]، [[کنت مورگان]]، ص333 (مقاله ای با عنوان فرهنگ اسلامی در نواحی ترک نشین از [[حسن بصری چانتای]])</ref> |
[[لویی ماسینیون]] ایشان را از [[صوفیه خلوتیه]] معرفی کرده و وفات مؤسس این فرقه را در سال 1569 میلادی ضبط کرده است. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج15، ص184</ref> | [[لویی ماسینیون]] ایشان را از [[صوفیه خلوتیه]] معرفی کرده و وفات مؤسس این فرقه را در سال 1569 میلادی ضبط کرده است. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج15، ص184</ref> | ||
| − | [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] در شرح فرقه [[ابراهیمیه (از صوفیه)]] می نویسد: | + | [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] در شرح فرقه [[ابراهیمیه (از صوفیه)]] می نویسد: «[[گولپینارلی]] از طریقتی به نام ابراهیمیه نام می برد که به وسیله [[ابراهیم قوش اَطه لی]] (م: 1264هـ. ق) تأسیس شده و نام دیگرش [[قوش اطائیه]] است، این طریقه از [[نصوحیه]] منشعب شده که شاخه ای از شعبانیه و آن هم انشعابی است از خلوتیه. اما امام خلوتیه [[ابراهیم زاهد گیلانی]] است». <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج2، ص550</ref> |
| − | [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] | + | [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] شعبانیه را انشعابی از خلوتیه معـرفی می کند. <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج2، ص550</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۲۲
شیخ احمد امیش، پیر این طریقه در استانبول در اوایل قرن حاضر، مراسم ذکر جلی را که عبارت از رقص و سماع است ممنوع کرد و افراد طریقه را به مداومت در تلاوت قرآن و اشعار مبتنی بر محبت و دوستی پیامبر صلی الله علیه و آله و اصحاب او دعوت نمود.
لازم به ذکر است که چنین تحول و تغییراتی در آداب و رسوم بسیاری از فرق صورت گرفته است. [۱]
لویی ماسینیون ایشان را از صوفیه خلوتیه معرفی کرده و وفات مؤسس این فرقه را در سال 1569 میلادی ضبط کرده است. [۲]
دائرة المعارف بزرگ اسلامی در شرح فرقه ابراهیمیه (از صوفیه) می نویسد: «گولپینارلی از طریقتی به نام ابراهیمیه نام می برد که به وسیله ابراهیم قوش اَطه لی (م: 1264هـ. ق) تأسیس شده و نام دیگرش قوش اطائیه است، این طریقه از نصوحیه منشعب شده که شاخه ای از شعبانیه و آن هم انشعابی است از خلوتیه. اما امام خلوتیه ابراهیم زاهد گیلانی است». [۳]
دائرة المعارف بزرگ اسلامی شعبانیه را انشعابی از خلوتیه معـرفی می کند. [۴]
پانویس
- ↑ اسلام و صراط مستقیم، کنت مورگان، ص333 (مقاله ای با عنوان فرهنگ اسلامی در نواحی ترک نشین از حسن بصری چانتای)
- ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج15، ص184
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج2، ص550
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج2، ص550
