کرخ: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحهای تازه حاوی «{{coord|33|19|N|44|24|E|display=title|region:IQ_type:city_source:GNS-enwiki}} '''کَرْخ''' {{به عربی|الكرخ}} محلهای...» ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
'''کَرْخ''' {{به عربی|الكرخ}} محلهای قدیمی در باختر شهر [[بغداد]] است. کرخ در کرانه باختری رود [[دجله]] واقع شده و از مناطق [[شیعه]] نشین بغداد است. امروزه نیمهٔ باختری بغداد را کرخ و نیمهٔ خاوری آن را [[رصافه]] مینامند. | '''کَرْخ''' {{به عربی|الكرخ}} محلهای قدیمی در باختر شهر [[بغداد]] است. کرخ در کرانه باختری رود [[دجله]] واقع شده و از مناطق [[شیعه]] نشین بغداد است. امروزه نیمهٔ باختری بغداد را کرخ و نیمهٔ خاوری آن را [[رصافه]] مینامند. | ||
− | |||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
− | |||
محلهٔ کرخ یازده سال پس از بنای بغداد شکل گرفت. ابتدا بازارهای بغداد و به تدریج، منازل مسکونی بازاریان نیز به کرخ منتقل شد. بازار کرخ همواره رو به رشد بود تا جایی که در اوایل قرن سوم هجری کرخ به آبادترین و مهمترین محله بغداد تبدیل شد.<ref name="karic">{{یادکرد وب |نام خانوادگی= |نام= |عنوان=سرگذشت کرخ، محله شیعیان در بغداد |نشانی=http://www.ical.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=11760:%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%DA%A9%D8%B1%D8%AE%D8%8C-%D9%85%D8%AD%D9%84%D9%87-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%BA%D8%AF%D8%A7%D8%AF&Itemid=8 |بازبینی=۲۶ مارس ۲۰۱۳ |اثر= |تاریخ=۱۶ بهمن ۱۳۹۱ |ناشر=کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=}}</ref> | محلهٔ کرخ یازده سال پس از بنای بغداد شکل گرفت. ابتدا بازارهای بغداد و به تدریج، منازل مسکونی بازاریان نیز به کرخ منتقل شد. بازار کرخ همواره رو به رشد بود تا جایی که در اوایل قرن سوم هجری کرخ به آبادترین و مهمترین محله بغداد تبدیل شد.<ref name="karic">{{یادکرد وب |نام خانوادگی= |نام= |عنوان=سرگذشت کرخ، محله شیعیان در بغداد |نشانی=http://www.ical.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=11760:%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%DA%A9%D8%B1%D8%AE%D8%8C-%D9%85%D8%AD%D9%84%D9%87-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%BA%D8%AF%D8%A7%D8%AF&Itemid=8 |بازبینی=۲۶ مارس ۲۰۱۳ |اثر= |تاریخ=۱۶ بهمن ۱۳۹۱ |ناشر=کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=}}</ref> | ||
− | |||
==== سدههای چهارم و پنجم هجری ==== | ==== سدههای چهارم و پنجم هجری ==== | ||
− | |||
کرخ در سدههای چهارم و پنجم هجری نقشی مهم در تاریخ تشیع ایفا کرد و یکی از کانونهای برجسته در تاریخ تشیع بود. در این مقطع زمانی عالمان بزرگ و صاحبان آثار برجستهای چون صاحبان [[کتب اربعه]] و همچنین [[شیخ مفید]] [[سید مرتضی]] و [[سید رضی]] در بغداد و به خصوص محله کرخ میزیستند.<ref name="karic"/> | کرخ در سدههای چهارم و پنجم هجری نقشی مهم در تاریخ تشیع ایفا کرد و یکی از کانونهای برجسته در تاریخ تشیع بود. در این مقطع زمانی عالمان بزرگ و صاحبان آثار برجستهای چون صاحبان [[کتب اربعه]] و همچنین [[شیخ مفید]] [[سید مرتضی]] و [[سید رضی]] در بغداد و به خصوص محله کرخ میزیستند.<ref name="karic"/> | ||
در ابتدای قرن چهارم هجری، کرخ گرفتار مشکلات اقتصادی و امنیتی بسیاری شد و آتش سوزیهای متعدد و درگیریهای طایفهای و مذهبی فراوانی در این محله رخ داد. این درگیریها در دوران [[آل بویه]] بیشتر شد و کرخ بیش از جایهای دیگر صحنه درگیری بود. این کشمکشها موجب ناامنی، خرابی، رکود اقتصادی و در نتیجه کم شدن ساکنان کرخ شد. [[عضدالدوله دیلمی]] عمران و آبادی و امنیت را دوباره به کرخ بازگرداند، ولی این آبادانی و امنیت همیشگی نبود و درگیری، تخریب و آتشسوزی دوباره کرخ را فرا گرفت این درگیریها در اواخر دوران آل بویه که دوران ضعف و سستی آنان بود، بیشتر شد در دوران سلطه [[سلجوقیان]] بر بغداد نیز وضع بهتر نشد و آنان به آزار مردم پرداختند.<ref name="karasekh">{{یادکرد وب |نام خانوادگی=احمدی |نام=محمدقاسم |عنوان=کرخ بغداد، پایگاه تشیع |نشانی=http://www.rasekhoon.net/article/show-58818.aspx |بازبینی=۲۶ مارس ۲۰۱۳ |اثر= |تاریخ=۱۸ مهر ۱۳۸۹ |ناشر=راسخون |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=}}</ref> | در ابتدای قرن چهارم هجری، کرخ گرفتار مشکلات اقتصادی و امنیتی بسیاری شد و آتش سوزیهای متعدد و درگیریهای طایفهای و مذهبی فراوانی در این محله رخ داد. این درگیریها در دوران [[آل بویه]] بیشتر شد و کرخ بیش از جایهای دیگر صحنه درگیری بود. این کشمکشها موجب ناامنی، خرابی، رکود اقتصادی و در نتیجه کم شدن ساکنان کرخ شد. [[عضدالدوله دیلمی]] عمران و آبادی و امنیت را دوباره به کرخ بازگرداند، ولی این آبادانی و امنیت همیشگی نبود و درگیری، تخریب و آتشسوزی دوباره کرخ را فرا گرفت این درگیریها در اواخر دوران آل بویه که دوران ضعف و سستی آنان بود، بیشتر شد در دوران سلطه [[سلجوقیان]] بر بغداد نیز وضع بهتر نشد و آنان به آزار مردم پرداختند.<ref name="karasekh">{{یادکرد وب |نام خانوادگی=احمدی |نام=محمدقاسم |عنوان=کرخ بغداد، پایگاه تشیع |نشانی=http://www.rasekhoon.net/article/show-58818.aspx |بازبینی=۲۶ مارس ۲۰۱۳ |اثر= |تاریخ=۱۸ مهر ۱۳۸۹ |ناشر=راسخون |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=}}</ref> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
[[رده:محلههای بغداد]] | [[رده:محلههای بغداد]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۴:۴۷
کَرْخ الگو:به عربی محلهای قدیمی در باختر شهر بغداد است. کرخ در کرانه باختری رود دجله واقع شده و از مناطق شیعه نشین بغداد است. امروزه نیمهٔ باختری بغداد را کرخ و نیمهٔ خاوری آن را رصافه مینامند.
تاریخچه[ویرایش]
محلهٔ کرخ یازده سال پس از بنای بغداد شکل گرفت. ابتدا بازارهای بغداد و به تدریج، منازل مسکونی بازاریان نیز به کرخ منتقل شد. بازار کرخ همواره رو به رشد بود تا جایی که در اوایل قرن سوم هجری کرخ به آبادترین و مهمترین محله بغداد تبدیل شد.[۱]
سدههای چهارم و پنجم هجری[ویرایش]
کرخ در سدههای چهارم و پنجم هجری نقشی مهم در تاریخ تشیع ایفا کرد و یکی از کانونهای برجسته در تاریخ تشیع بود. در این مقطع زمانی عالمان بزرگ و صاحبان آثار برجستهای چون صاحبان کتب اربعه و همچنین شیخ مفید سید مرتضی و سید رضی در بغداد و به خصوص محله کرخ میزیستند.[۱]
در ابتدای قرن چهارم هجری، کرخ گرفتار مشکلات اقتصادی و امنیتی بسیاری شد و آتش سوزیهای متعدد و درگیریهای طایفهای و مذهبی فراوانی در این محله رخ داد. این درگیریها در دوران آل بویه بیشتر شد و کرخ بیش از جایهای دیگر صحنه درگیری بود. این کشمکشها موجب ناامنی، خرابی، رکود اقتصادی و در نتیجه کم شدن ساکنان کرخ شد. عضدالدوله دیلمی عمران و آبادی و امنیت را دوباره به کرخ بازگرداند، ولی این آبادانی و امنیت همیشگی نبود و درگیری، تخریب و آتشسوزی دوباره کرخ را فرا گرفت این درگیریها در اواخر دوران آل بویه که دوران ضعف و سستی آنان بود، بیشتر شد در دوران سلطه سلجوقیان بر بغداد نیز وضع بهتر نشد و آنان به آزار مردم پرداختند.[۲]