ابوبکر باقلانی: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («ابوبکر باقلانی» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | قاضی ابوبکر محمد بن طیب بن محمد بن جعفر بن قاسم بصری بغدادی معروف به | + | قاضی ابوبکر محمد بن طیب بن محمد بن جعفر بن قاسم بصری بغدادی معروف به ابوبکر باقلانی و ابن باقلانی از متکلمین بزرگ اشعری است. وی که از ناحیه [[اهل سنت]] مورد احترام تمام است، در سال های میانی قرن چهارم هجری قمری در [[بغداد]] به دنیا آمده است. وی که فروشنده «باقلا» بوده، برخلاف قیاس ادبیات عرب باقلانی نامیده شده است. وی شاگرد غیرمستقیم اشعری است. باقلانی در دربار آل بویه ـ علی رغم آن که ایشان [[شیعه]] و باقلانی اشعری مذهب بود ـ دارای نفوذ بود. وی از سال 367 هجری قمری به بغداد رفته و تا آخر عمر در این شهر که مرکز علمی جهان اسلام بود، ساکن گردید. وی همچنین سفری به عنوان سفیر به [[روم شرقی]] داشته است. |
| − | + | باقلانی ظاهراً به واسطه توجه بیش از اندازه به علم کلام، چندان مورد توجه [[اهل حدیث]] بغداد نبوده است. وی چندی نیز در ثغر ـ ولایات سرحدّی [[روم]] منصب قضاوت داشته است. مهم ترین اثر وی کتاب [[التمهید]] است. <ref> [[دانشنامه جهان اسلام]]، ج1، ص642 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج13، ص114</ref> | |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۱۶
قاضی ابوبکر محمد بن طیب بن محمد بن جعفر بن قاسم بصری بغدادی معروف به ابوبکر باقلانی و ابن باقلانی از متکلمین بزرگ اشعری است. وی که از ناحیه اهل سنت مورد احترام تمام است، در سال های میانی قرن چهارم هجری قمری در بغداد به دنیا آمده است. وی که فروشنده «باقلا» بوده، برخلاف قیاس ادبیات عرب باقلانی نامیده شده است. وی شاگرد غیرمستقیم اشعری است. باقلانی در دربار آل بویه ـ علی رغم آن که ایشان شیعه و باقلانی اشعری مذهب بود ـ دارای نفوذ بود. وی از سال 367 هجری قمری به بغداد رفته و تا آخر عمر در این شهر که مرکز علمی جهان اسلام بود، ساکن گردید. وی همچنین سفری به عنوان سفیر به روم شرقی داشته است.
باقلانی ظاهراً به واسطه توجه بیش از اندازه به علم کلام، چندان مورد توجه اهل حدیث بغداد نبوده است. وی چندی نیز در ثغر ـ ولایات سرحدّی روم منصب قضاوت داشته است. مهم ترین اثر وی کتاب التمهید است. [۱]
پانويس
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، ج1، ص642 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج13، ص114
