فرزدق: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («فرزدق» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | همام بن غالب بن صعصعة بن ناحیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی، مکنّی به ابوفراس و مشهور به فرزدق از شاعران مشهور عرب زبان است. فرزدق را در زبان عرب تأثیری بسزاست. معروف است که اگر شعر فرزدق نبود، ثلث لغت عرب از دست می رفت و نیمی از روایات و اخبار نابود می شد. او را به زهیر بن ابی سلمی تشبیه کنند و این دو از شعرای طبقه اول زبان عرب اند، زهیر در جاهلیت و فرزدق در دوره اسلام. او را در میان قومش شرفی بود و خاطرش را عزیز می داشتند. جد و پدرش از نیکان اشراف بودند. در [[شرح نهج البلاغه]] آمده است که فرزدق در نزد خلفا و امرا جز به حالت نشسته شعر نمی خواند. وفات او در سال 110 هجری قمری در [[بصره]] اتفاق افتاد و تاریخ تولدش معلوم نیست. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج3، ص1128ـ1127</ref> | + | همام بن غالب بن صعصعة بن ناحیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی، مکنّی به ابوفراس و مشهور به فرزدق از شاعران مشهور عرب زبان است. فرزدق را در زبان عرب تأثیری بسزاست. معروف است که اگر شعر فرزدق نبود، ثلث لغت عرب از دست می رفت و نیمی از روایات و اخبار نابود می شد. او را به [[زهیر بن ابی سلمی]] تشبیه کنند و این دو از شعرای طبقه اول زبان عرب اند، زهیر در جاهلیت و فرزدق در دوره اسلام. او را در میان قومش شرفی بود و خاطرش را عزیز می داشتند. جد و پدرش از نیکان اشراف بودند. در [[شرح نهج البلاغه]] آمده است که فرزدق در نزد خلفا و امرا جز به حالت نشسته شعر نمی خواند. وفات او در سال 110 هجری قمری در [[بصره]] اتفاق افتاد و تاریخ تولدش معلوم نیست. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج3، ص1128ـ1127</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۳۲
همام بن غالب بن صعصعة بن ناحیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی، مکنّی به ابوفراس و مشهور به فرزدق از شاعران مشهور عرب زبان است. فرزدق را در زبان عرب تأثیری بسزاست. معروف است که اگر شعر فرزدق نبود، ثلث لغت عرب از دست می رفت و نیمی از روایات و اخبار نابود می شد. او را به زهیر بن ابی سلمی تشبیه کنند و این دو از شعرای طبقه اول زبان عرب اند، زهیر در جاهلیت و فرزدق در دوره اسلام. او را در میان قومش شرفی بود و خاطرش را عزیز می داشتند. جد و پدرش از نیکان اشراف بودند. در شرح نهج البلاغه آمده است که فرزدق در نزد خلفا و امرا جز به حالت نشسته شعر نمی خواند. وفات او در سال 110 هجری قمری در بصره اتفاق افتاد و تاریخ تولدش معلوم نیست. [۱]
پانويس
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج3، ص1128ـ1127
