نورعلیشاهیه: تفاوت بین نسخه‌ها

[[مدرسی چهاردهی]] در [[سلسله های صوفیه ایران]] به مرگ رحمت علی شاه <ref>جانشین مست علی شاه</ref> ملقب به نائب صدر در سال 1278هجری قمری اشاره کرده و می نویسد: «بعد از رحمت علی شاه، حاجی محمدکاظم تنباکو فروش اصفهانی <ref>سعادت علی شاه</ref> مدعی جانشینی گردید و از طرفی دیگر حاج آقا محمد <ref>منورعلی شاه</ref> عموی رحمت، مدعی جانشینی برادرزاده خود شد. <ref> [[سلسله های صوفیه ایران]]، [[مدرسی چهاردهی]]، ص207</ref> وی سپس به مرگ منور در سال 1301 هجری قمری اشاره کرده و می نویسد: « [[معصوم علی شاه]] (مؤلف کتاب [[طرائق الحقائق]] ) تحت تربیت منور بود و مدعی جانشینی منور گردید. بعد از درگذشت منور، فرزندش حاج علی آقا <ref>وفا علی شاه</ref> بر مسند قطبیت جالس گردید. وی در سال 1336هجری قمری فوت کرد و در [[کربلا]] مدفون گردید.» <ref>همان، ص208</ref> وی در ادامه به اختلاف دوره وفا علی شاه اشاره کرده و از عبد علی شاه یاد می کند که در زمان وفا، ادعای قطب بودن داشته است. [[مدرسی چهاردهی]] سپس به دوره قطبیت صادق علی شاه و پس از او به دوره ریاست عبدالحسین ذوالریاستین ملقب به مونس علی شاه <ref>که پسر وفاعلی شاه بوده است</ref> اشاره کرده است. مونس طرفدار مشروطه بوده است <ref>همان، ص211</ref> پس از مونس دکتر جواد نوربخش کرمانی <ref>نورعلی شاه ثانی</ref> مدعی جانشینی قطبیت می گردد. علاوه بر او مهرعلی یزدان شریف <ref>راننده شرکت واحد</ref> حاج سیدعلی فردوس <ref>منصورعلی شاه</ref> و حدود ده نفر دیگر مدعی قطبیت شدند. <ref>همان، ص217</ref> [[مدرسی چهاردهی]] پس از آن سلسله دکتر نوربخش را تحت عنوان سلسله [[نعمت اللهیه]] نورعلی شاهی معرفی کرده است. <ref>همان، ص244</ref>