مهدی باغ والاها: تفاوت بین نسخهها
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی « از بهره داوودیه. ایشان گروهی از بهره داوودی هستند که به نام های دیگری ن...» ایجاد کرد) |
|||
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
از [[بهره داوودیه]]. | از [[بهره داوودیه]]. | ||
− | ایشان گروهی از | + | ایشان گروهی از بهره داوودی هستند که به نام های دیگری نیز شناخته می شوند پیدایش این گروه به این نحـوه بوده است که در 1315 هجـری قمری انشعـابی در جماعت بهره های داوودی پدیدار گشت. در آن سال شخصی به نام [[عبدالحسین جیواجی]]، در [[نگپور]] ادعا کرد که با امام غایب [[اسماعیلیان طیبی]] ارتباط دارد و امام او را به عنوان حجت خویش برگزیده که مقامی عالی تر از داعی مطلق است. عبدالحسین پیـروانی در میان بهره های داوودی پیدا کرد که به نام محل اقامتشان در نگپور به مهدی باغ والاها شهـرت یافتند. بعدهـا گروه کوچک تری از مهدی باغ والاها معتقد شدند که دور کشف در تاریخ اسماعیلیان مستعلوی ـ طیبی آغاز شده است و از این رو، دیگر رعایت فرایض و احکام شرعی الزامی نیست. این بهره های اسماعیلی به [[اتباع ملک وکیل]] یا [[آرتالیس والاها]] معروف شدند. جماعت بسیار کوچکی از مهدی باغ والاها هنوز در نگپور پایگاه دارند و از رهبران خودشان متابعت می کنند. <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج13، ص164</ref> |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۲۴
از بهره داوودیه.
ایشان گروهی از بهره داوودی هستند که به نام های دیگری نیز شناخته می شوند پیدایش این گروه به این نحـوه بوده است که در 1315 هجـری قمری انشعـابی در جماعت بهره های داوودی پدیدار گشت. در آن سال شخصی به نام عبدالحسین جیواجی، در نگپور ادعا کرد که با امام غایب اسماعیلیان طیبی ارتباط دارد و امام او را به عنوان حجت خویش برگزیده که مقامی عالی تر از داعی مطلق است. عبدالحسین پیـروانی در میان بهره های داوودی پیدا کرد که به نام محل اقامتشان در نگپور به مهدی باغ والاها شهـرت یافتند. بعدهـا گروه کوچک تری از مهدی باغ والاها معتقد شدند که دور کشف در تاریخ اسماعیلیان مستعلوی ـ طیبی آغاز شده است و از این رو، دیگر رعایت فرایض و احکام شرعی الزامی نیست. این بهره های اسماعیلی به اتباع ملک وکیل یا آرتالیس والاها معروف شدند. جماعت بسیار کوچکی از مهدی باغ والاها هنوز در نگپور پایگاه دارند و از رهبران خودشان متابعت می کنند. [۱]
پانویس
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج13، ص164