سلمانیه (از صوفیه): تفاوت بین نسخه‌ها
| (۶ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | از [[صوفیه]]. | + | از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. |
| − | محوعلی شاه در از خاک تا | + | [[محوعلی شاه]] در [[از خاک تا خاکسار]]، فرقه [[خاکسار]] را [[سلمانی ابوترابی جلالی]] معرفی می کند و آن ها را منسوب به [[سلمان فارسی]] می داند. وی هم چنین می نویسد: «در سلسله های [[جلالی خاکسار]]، سلمان فارسی را [[محمود پاتیلی]] می گویند». |
| − | وی علت این نام گذاری را در آن می داند که: «روزی مقداد خدمت سلمان بود، او دو قطعه سنگ به زیر یک پاتیل گذاشته و آب درون آن می جوشد... و از [[امام باقر]] علیه السلام [روایت است] که فرمودند ابوذر خدمت سلمان بود. پاتیل غذا واژگون شد، او با نگاه، پاتیل را به جای خود بازگرداند. ابوذر متعجب شد، داستان را خدمت [[علی علیه السلام]] گفت، بعد از این که | + | وی علت این نام گذاری را در آن می داند که: «روزی [[مقداد]] خدمت سلمان بود، او دو قطعه سنگ به زیر یک پاتیل گذاشته و آب درون آن می جوشد... و از [[امام باقر]] (علیه السلام) [روایت است] که فرمودند ابوذر خدمت سلمان بود. پاتیل غذا واژگون شد، او با نگاه، پاتیل را به جای خود بازگرداند. ابوذر متعجب شد، داستان را خدمت [[علی علیه السلام]] گفت، بعد از این که علی (علیه السلام) سلمان را دید گفت مردم درک این کارها برایشان مشکل است. » |
| − | این کتاب همچنین علت دیگر این نام گذاری را چنین بر می شمارد: «چون بزرگان این سلسله بیشتر در [[هند]] و [[پاکستان]] بوده اند و در زبان آن ها «پاتیل» به معنی مرد بزرگ است». <ref> از خاک تا | + | این کتاب همچنین علت دیگر این نام گذاری را چنین بر می شمارد: «چون بزرگان این سلسله بیشتر در [[هند]] و [[پاکستان]] بوده اند و در زبان آن ها «پاتیل» به معنی مرد بزرگ است». <ref> [[از خاک تا خاکسار]]، [[محوعلی شاه]]، ص127</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۱۶
از صوفیه.
محوعلی شاه در از خاک تا خاکسار، فرقه خاکسار را سلمانی ابوترابی جلالی معرفی می کند و آن ها را منسوب به سلمان فارسی می داند. وی هم چنین می نویسد: «در سلسله های جلالی خاکسار، سلمان فارسی را محمود پاتیلی می گویند».
وی علت این نام گذاری را در آن می داند که: «روزی مقداد خدمت سلمان بود، او دو قطعه سنگ به زیر یک پاتیل گذاشته و آب درون آن می جوشد... و از امام باقر (علیه السلام) [روایت است] که فرمودند ابوذر خدمت سلمان بود. پاتیل غذا واژگون شد، او با نگاه، پاتیل را به جای خود بازگرداند. ابوذر متعجب شد، داستان را خدمت علی علیه السلام گفت، بعد از این که علی (علیه السلام) سلمان را دید گفت مردم درک این کارها برایشان مشکل است. »
این کتاب همچنین علت دیگر این نام گذاری را چنین بر می شمارد: «چون بزرگان این سلسله بیشتر در هند و پاکستان بوده اند و در زبان آن ها «پاتیل» به معنی مرد بزرگ است». [۱]
پانویس
- ↑ از خاک تا خاکسار، محوعلی شاه، ص127
