ابن العبری: تفاوت بین نسخه‌ها

ابوالفرج یوحنّا مارغریغوریوس بن تاج الدین اَهرون بن توما مَلَطی (623ـ685ق) سر اسقف و دانشمند برجسته یعقوبی بوده است. وی در [[ملطیه]] [[ارمنستان]] کوچک به دنیا آمد. یوحنا نزد پدر و چند تن از دانشمندان [[ملطیه]] به تحصیل علوم و از جمله پزشکی پرداخت و زبان و ادبیات سریانی و عربی و یونانی را نیز فرا گرفت. [[ابن العبری]] مدتی نیز در غاری نزدیک شهر، گوشه نشینی اختیار کرد و آوازه ای یافت. اما ترک عزلت کرد و به [[طرابلس]] رفت و در 644 هجری قمری در عین جوانی به اسقفی گماشته شد. در اواخر 650 هجری قمری [[ابن العبری]] مأمور اسقف نشین [[حلب]] شد. وی سپس به مقام مَفریانی (سر اسقف) مشرق که به امور مسیحیان یعقوبی [[بین النهرین]] و غرب ایران رسیدگی مي‌کرد، منصوب شد. او تا پایان عمر بیش از بیست سال در این سمت ماند. [[ابن العبری]] در اوقات فراغت خود از مطالعه و تألیف و تدریس باز نمی ایستاد. وی سرانجام در [[مراغه]] درگذشت. کوشش [[ابن العبری]] در زمینه تاریخ مهم ترین بخش فعالیت او شمرده شده است. <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج4، ص207</ref>