فرزدق: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحهای تازه حاوی «همام بن غالب بن صعصعة بن ناحیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی...» ایجاد کرد) |
|||
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | همام بن غالب بن صعصعة بن ناحیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی، مکنّی به ابوفراس و مشهور به فرزدق از شاعران مشهور عرب زبان است. فرزدق را در زبان عرب تأثیری بسزاست. معروف است که اگر شعر فرزدق نبود، ثلث لغت عرب از دست می رفت و نیمی از روایات و اخبار نابود می شد. او را به زهیر بن ابی سلمی تشبیه کنند و این دو از شعرای طبقه اول زبان عرب اند، زهیر در جاهلیت و فرزدق در دوره اسلام. او را در میان قومش شرفی بود و خاطرش را عزیز می داشتند. جد و پدرش از نیکان اشراف بودند. در [[شرح نهج البلاغه]] آمده است که فرزدق در نزد خلفا و امرا جز به حالت نشسته شعر نمی خواند. وفات او در سال 110 هجری قمری در [[بصره]] اتفاق افتاد و تاریخ تولدش معلوم نیست. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج3، ص1128ـ1127</ref> | + | همام بن غالب بن صعصعة بن ناحیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی، مکنّی به ابوفراس و مشهور به فرزدق از شاعران مشهور عرب زبان است. فرزدق را در زبان عرب تأثیری بسزاست. معروف است که اگر شعر فرزدق نبود، ثلث لغت عرب از دست می رفت و نیمی از روایات و اخبار نابود می شد. او را به [[زهیر بن ابی سلمی]] تشبیه کنند و این دو از شعرای طبقه اول زبان عرب اند، زهیر در جاهلیت و فرزدق در دوره اسلام. او را در میان قومش شرفی بود و خاطرش را عزیز می داشتند. جد و پدرش از نیکان اشراف بودند. در [[شرح نهج البلاغه]] آمده است که فرزدق در نزد خلفا و امرا جز به حالت نشسته شعر نمی خواند. وفات او در سال 110 هجری قمری در [[بصره]] اتفاق افتاد و تاریخ تولدش معلوم نیست. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج3، ص1128ـ1127</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۳۲
همام بن غالب بن صعصعة بن ناحیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی، مکنّی به ابوفراس و مشهور به فرزدق از شاعران مشهور عرب زبان است. فرزدق را در زبان عرب تأثیری بسزاست. معروف است که اگر شعر فرزدق نبود، ثلث لغت عرب از دست می رفت و نیمی از روایات و اخبار نابود می شد. او را به زهیر بن ابی سلمی تشبیه کنند و این دو از شعرای طبقه اول زبان عرب اند، زهیر در جاهلیت و فرزدق در دوره اسلام. او را در میان قومش شرفی بود و خاطرش را عزیز می داشتند. جد و پدرش از نیکان اشراف بودند. در شرح نهج البلاغه آمده است که فرزدق در نزد خلفا و امرا جز به حالت نشسته شعر نمی خواند. وفات او در سال 110 هجری قمری در بصره اتفاق افتاد و تاریخ تولدش معلوم نیست. [۱]
پانويس
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج3، ص1128ـ1127