عطاملک جوینی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | علاءالدین عطاملک جوینی در 622 یا 633 هجری قمری به دنیا آمد و چنانکه خود در دیباچه [[تاریخ جهانگشا]] نوشته است، پیش از 20 سالگی به دیوان راه یافت و از دبیران خاص [[امیرارغون]] شد و چندبار به همراه او، که برای دادن گزارش مالیه ممالک غربی مغول به اردوی [[قاآن]] می رفت، به [[چین]] و [[مغولستان]] سفر کرد. پس از آمدن [[هولاکو]] به [[ایران]]، عطاملک از دبیرانِ نزدیک او شد و پس از آن که هولاکو [[الموت]] را فتح کرد، وی را راضی ساخت که کتابخانه نفیس اسماعیلیان را بررسی کند و خود به خزانه اسماعیلیان رفت و آلات نجومی رصدخانه و کتاب‌های ارزنده را جدا و حفظ کرد. در 655 هجری قمری هنگامی که هولاکو روانه [[بغداد]] شد، عطاملک همراه وی بود و در 657 هجری قمری یک سال پس از فتح بغداد، هولاکو حکومت بغداد را به وی سپرد. در دوره سلطنت [[اباقاخان]] (663ـ680ق) نیز در ظاهر به نیابتِ [[امیرسونجاق آقا]]، حاکم بغداد و سراسر [[عراق]] عرب بود. علاءالدین تا یک سال پس از جلوس سلطان [[احمد تگودار]] و مجموعاً نزدیک 24 سال، حکمران بغداد بود. عطاملک و برادرش شمس الدین، دشمنان و بدخواهان بسیاری داشتند. عطاملک در 681 هجری قمری به سبب مصائبی که به او رسیده بود، در [[مغان]] درگذشت. جسد او را به [[تبریز]] بردند و در گورستانِ چَرَنداب دفن کردند. عطاءالدین عطاملک و برادرش [[شمس الدین محمد جوینی]] که جانشین او گردید، گرایش‌های شیعی داشتند. » <ref> [[دانشنامه جهان اسلام]]، ج11، ص426</ref> | |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۴۹
علاءالدین عطاملک جوینی در 622 یا 633 هجری قمری به دنیا آمد و چنانکه خود در دیباچه تاریخ جهانگشا نوشته است، پیش از 20 سالگی به دیوان راه یافت و از دبیران خاص امیرارغون شد و چندبار به همراه او، که برای دادن گزارش مالیه ممالک غربی مغول به اردوی قاآن می رفت، به چین و مغولستان سفر کرد. پس از آمدن هولاکو به ایران، عطاملک از دبیرانِ نزدیک او شد و پس از آن که هولاکو الموت را فتح کرد، وی را راضی ساخت که کتابخانه نفیس اسماعیلیان را بررسی کند و خود به خزانه اسماعیلیان رفت و آلات نجومی رصدخانه و کتاب‌های ارزنده را جدا و حفظ کرد. در 655 هجری قمری هنگامی که هولاکو روانه بغداد شد، عطاملک همراه وی بود و در 657 هجری قمری یک سال پس از فتح بغداد، هولاکو حکومت بغداد را به وی سپرد. در دوره سلطنت اباقاخان (663ـ680ق) نیز در ظاهر به نیابتِ امیرسونجاق آقا، حاکم بغداد و سراسر عراق عرب بود. علاءالدین تا یک سال پس از جلوس سلطان احمد تگودار و مجموعاً نزدیک 24 سال، حکمران بغداد بود. عطاملک و برادرش شمس الدین، دشمنان و بدخواهان بسیاری داشتند. عطاملک در 681 هجری قمری به سبب مصائبی که به او رسیده بود، در مغان درگذشت. جسد او را به تبریز بردند و در گورستانِ چَرَنداب دفن کردند. عطاءالدین عطاملک و برادرش شمس الدین محمد جوینی که جانشین او گردید، گرایش‌های شیعی داشتند. » [۱]
پانويس
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، ج11، ص426
