شاکیه (از مرجئه): تفاوت بین نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
ایشان می گویند که طاعات از ایمان نیست. <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص41</ref> | ایشان می گویند که طاعات از ایمان نیست. <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص41</ref> | ||
| − | [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]] | + | [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]] مرجئه را به دوازده فرقه تقسیم می کند لکن از یازده فرقه نام می برد که عبارتند از: [[تارکیه]] (که می گویند خدا جز ایمان تکلیفی را بر بندگان مقرر نداشته است، پس اگر کسی ایمان آورد و او را شناخت، هرچه خواست می تواند انجام دهد)، [[سائِبیه]] (که می گویند خداوند خلق خود را آزاد گذاشت تا هر چه می خواهند انجام دهند)، [[راجیه]] (که می گویند ما مطیع را مطیع و عاصی را عاصی نام نمی دهیم چرا که نمی دانیم در نزد خداوند چه نام دارد)، شاکیه(که می گویند طاعات از ایمان نیست)، [[سیبیه]] (که می گویند ایمان علم است و هر که حق را از باطل و حلال را از حرام باز نمی شناسد، [[کافر]] است)، [[منقوصیه (از مرجئه)|منقوصیه]](که می گویند ایمان کم و زیاد نمی شود)، [[مستثنیه]] (که می گویند ایمان استثناء نمی خورد)، [[مشبّهه]] (که می گویند خداوند مانند ما دست دارد و همانند ما چشم دارد)، [[حشویه (اهل حدیث)|حشویه]](که می گویند احادیث جملگی یک حکم دارند و هر که مستحبات را ترک کند مانند کسی است که واجبات را ترک کرده است)، [[ظاهریه]] (که قیاس را نفی نمی کنند) و [[بدعیه (از مرجئه)|بدعیه]](که اولین گروهی هستند که در دین بدعت گذاردند). <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص41</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۲۰
از مرجئه.
ایشان می گویند که طاعات از ایمان نیست. [۱]
ابن جوزی در تلبیس ابلیس مرجئه را به دوازده فرقه تقسیم می کند لکن از یازده فرقه نام می برد که عبارتند از: تارکیه (که می گویند خدا جز ایمان تکلیفی را بر بندگان مقرر نداشته است، پس اگر کسی ایمان آورد و او را شناخت، هرچه خواست می تواند انجام دهد)، سائِبیه (که می گویند خداوند خلق خود را آزاد گذاشت تا هر چه می خواهند انجام دهند)، راجیه (که می گویند ما مطیع را مطیع و عاصی را عاصی نام نمی دهیم چرا که نمی دانیم در نزد خداوند چه نام دارد)، شاکیه(که می گویند طاعات از ایمان نیست)، سیبیه (که می گویند ایمان علم است و هر که حق را از باطل و حلال را از حرام باز نمی شناسد، کافر است)، منقوصیه(که می گویند ایمان کم و زیاد نمی شود)، مستثنیه (که می گویند ایمان استثناء نمی خورد)، مشبّهه (که می گویند خداوند مانند ما دست دارد و همانند ما چشم دارد)، حشویه(که می گویند احادیث جملگی یک حکم دارند و هر که مستحبات را ترک کند مانند کسی است که واجبات را ترک کرده است)، ظاهریه (که قیاس را نفی نمی کنند) و بدعیه(که اولین گروهی هستند که در دین بدعت گذاردند). [۲]
پانویس
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص41
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص41
