بِشْریه (از شیعه و غلاة واقفه): تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
(۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
از [[شیعه]] و از غلاة واقفه. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص83 / [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref>
  
از [[شیعه]] و از [[غلاة (غلات، غلاة)]] [[واقفه (منکرین شهادت امام کاظم)]]. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص83 / [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref>
+
[[شیخ مفید]] در [[الفصول المختارة]] می نویسد: «امّا بشریه : دلایلی که بر وفات [[موسی بن جعفر]] (علیه السلام) و امامت [[امام رضا]] (علیه السلام) قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » <ref> [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref> از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمه(علیهم السلام) می باشد ـ در آرای بشریه وجود داشته است.  
 
+
[[شیخ مفید]] در [[الفصول المختارة]] می نویسد: «امّا بشریه : دلایلی که بر وفات [[موسی بن جعفر]] علیه السلام و امامت [[امام رضا]] علیه السلام قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » <ref> [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref> از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمهعلیهمالسلام می باشد ـ در آرای بشریه وجود داشته است.  
+
  
 
رک: [[بشیریه]].  
 
رک: [[بشیریه]].  
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۰۱

از شیعه و از غلاة واقفه. [۱]

شیخ مفید در الفصول المختارة می نویسد: «امّا بشریه : دلایلی که بر وفات موسی بن جعفر (علیه السلام) و امامت امام رضا (علیه السلام) قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » [۲] از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمه(علیهم السلام) می باشد ـ در آرای بشریه وجود داشته است.

رک: بشیریه.

پانویس

  1. فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص83 / الفصول المختارة، شیخ مفید، ص315
  2. الفصول المختارة، شیخ مفید، ص315