صدّیقیه (پیروان سیدکبیرالدین): تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز صدّیقیه (پیروان سیدکبیرالدین)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
 
(یک نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
از [[صوفیه]].  
+
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]].  
  
پشمینه پوشان می نویسد: «این گروه طایفه ای هستند در ولایت هندوستان. از مؤمنان صاحب یقین و مریدان سید کبیرالدین که سلسله النسب خود را به اسماعیل بن [[امام جعفر صادق]] علیه السلام می رسانند و این طایفه را به سبب تصدیق دعوت سید مشارالیه، صدیقی می گویند».<ref> [[پشمینه پوشان]]، [[علی سیدین]]، ص216</ref>
+
[[پشمینه پوشان]] می نویسد: «این گروه طایفه ای هستند در ولایت [[هندوستان]]. از مؤمنان صاحب یقین و مریدان [[سید کبیرالدین]] که سلسله النسب خود را به [[اسماعیل بن امام جعفر صادق]] (علیه السلام) می رسانند و این طایفه را به سبب تصدیق دعوت سید مشارالیه، صدیقی می گویند».<ref> [[پشمینه پوشان]]، [[علی سیدین]]، ص216</ref>
 
+
بر خلاف [[آیت الله سید مهدی روحانی]] که به [[شاه مداریه]] ارجاع داده است، [[لویی ماسینیون]] این نام را بر [[سهروردیه]] اطلاق کرده است و می نویسد: این نام بر هر فرقه ای که خود را منسوب به [[ابوبکر]] صدیق می کند اطلاق می شود.
+
 
+
[[لویی ماسینیون]] می نویسد این انتساب را [[ابن عطاءالله]] در قرن سیزدهم میلادی وضع کرده است. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج15، ص184</ref>
+
 
+
[[مدرسی چهاردهی]] در [[سلسله های صوفیه ایران]] می نویسد: «از عهد [[ابوبکر]] تا [[بایزید بسطامی|بایزید]]، [[صدیقیه]]؛ از زمان [[بایزید بسطامی|بایزید]] به بعد، [[طیفوریه]]؛ و از ایام خواجه عبدالخالق، [[خواجگان]]؛ و از دوران بهاءالدین بخارایی، [[نقشبندیه]]؛ و در عصر شیخ [[احمد فاروقی]] سرهندی مجدد الف ثانی (971 ـ 1032هـ. ق) [[احراریه]] و در حیات مولانا خالد [[شهرزور]]ی (1193ـ1242هـ. ق) [[نقشبندیه]] مجددیه [[خالدیه]] نامند».وی مرگ خواجه بهاءالدین محمد را سال 1388 میلادی ضبط کرده است. <ref> [[سلسله های صوفیه ایران]]، [[مدرسی چهاردهی]]، ص65</ref>
+
  
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۱۳

از صوفیه.

پشمینه پوشان می نویسد: «این گروه طایفه ای هستند در ولایت هندوستان. از مؤمنان صاحب یقین و مریدان سید کبیرالدین که سلسله النسب خود را به اسماعیل بن امام جعفر صادق (علیه السلام) می رسانند و این طایفه را به سبب تصدیق دعوت سید مشارالیه، صدیقی می گویند».[۱]


پانویس

  1. پشمینه پوشان، علی سیدین، ص216