عثمان بن سعید: تفاوت بین نسخهها
جز («عثمان بن سعید» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | ابوعمرو | + | ابوعمرو عثمان بن سعید بن عمرو عُمری اسدی اولین نائب خاص [[امام عصر عجل الله فرجه]] است. وی که امین [[امام عسکری]] (علیه السلام) بوده به فرموده آن حضرت لقب عمری را برای خویش انتخاب کرده است. او را سمّان هم ميخوانده اند چرا که روغن فروشی ميکرده است و گویا این کار را به این جهت انجام ميداده که بتواند اموال شیعیان را داخل کیسه های روغن جای داده و در [[سامرا]] به حضرت عسکری (علیه السلام) برساند. از امام عسکری (علیه السلام) روایت شده که فرموده اند او امین است و در حیات و مرگ من مورد وثوق ميباشد. و احتمالاً به همین سبب بود که وی را تمام شیعیان به عنوان وکیل و نائب حضرت ولی عصر (علیه السلام) پذیرفته بودند. وی که بنابر نقلی کفن و دفن امام عسکری (علیه السلام) را انجام داده بود <ref> [[کتاب الغیبة]]، [[شیخ طوسی]]، ص356</ref>، از [[سامرا]] به [[بغداد]] منتقل شد و بغداد که در این سال ها مرکز خلافت عباسی شده بود، این امکان را برای شیعیان فراهم ميآورد تا با توجه به بزرگی شهر از کنترل ارتباطات افراد جلوگیری نمایند. توقیعات امام زمان (علیه السلام) به دست او و پسرش [[محمد بن عثمان]] صادر ميشد. عثمان بن سعید چند سالی بعد از 260 هجری قمری وفات یافت و پس از او پسرش محمد بن عثمان که او نیز مورد وثوق جامعه [[شیعه]] بود به نیابت خاص منصوب شد. <ref> [[کتاب الغیبة]]، [[شیخ طوسی]]، ص353 / [[مکتب در فرایند تکامل]]، [[مدرسی طباطبایی]]، ص129</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۲۳
ابوعمرو عثمان بن سعید بن عمرو عُمری اسدی اولین نائب خاص امام عصر عجل الله فرجه است. وی که امین امام عسکری (علیه السلام) بوده به فرموده آن حضرت لقب عمری را برای خویش انتخاب کرده است. او را سمّان هم ميخوانده اند چرا که روغن فروشی ميکرده است و گویا این کار را به این جهت انجام ميداده که بتواند اموال شیعیان را داخل کیسه های روغن جای داده و در سامرا به حضرت عسکری (علیه السلام) برساند. از امام عسکری (علیه السلام) روایت شده که فرموده اند او امین است و در حیات و مرگ من مورد وثوق ميباشد. و احتمالاً به همین سبب بود که وی را تمام شیعیان به عنوان وکیل و نائب حضرت ولی عصر (علیه السلام) پذیرفته بودند. وی که بنابر نقلی کفن و دفن امام عسکری (علیه السلام) را انجام داده بود [۱]، از سامرا به بغداد منتقل شد و بغداد که در این سال ها مرکز خلافت عباسی شده بود، این امکان را برای شیعیان فراهم ميآورد تا با توجه به بزرگی شهر از کنترل ارتباطات افراد جلوگیری نمایند. توقیعات امام زمان (علیه السلام) به دست او و پسرش محمد بن عثمان صادر ميشد. عثمان بن سعید چند سالی بعد از 260 هجری قمری وفات یافت و پس از او پسرش محمد بن عثمان که او نیز مورد وثوق جامعه شیعه بود به نیابت خاص منصوب شد. [۲]
پانويس
- ↑ کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ص356
- ↑ کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ص353 / مکتب در فرایند تکامل، مدرسی طباطبایی، ص129