عبدالواحد بن زید: تفاوت بین نسخه‌ها

ابوعبیده عبدالواحد بن زید از بزرگان [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] در قرن دوم هجری قمری است. وی از شاگردان [[حسن بصری]] بوده و به قدرت وعظ شهره بوده است. می نویسند در مجلس وعظ او یک روز، چهار نفر از شدت تأثر جان باختند. هم چنین نوشته اند وی چهل سال نماز صبح را با وضوی نماز عشا خواند. رجالیون [[اهل سنت]] وی را توثیق نکرده اند. به عنوان مثال بخاری روایات او را ترک کرده است. و برخی دیگر او را «سیی المذهب» نامیده اند. وی با [[معتزله (معتزله)|معتزله]] مخالفت داشته، در باب قدر به «کسب» قائل بوده و نجات را به «عمل» می دانسته است. و این عقیده اخیر، مخالف عقیده رایج اهل سنت بوده که نجات را تنها منوط به رحمت الهی می دانسته اند. عقاید [[عدلیه]] در اندیشه عبدالواحد مشاهده می شود. وی در سال 150هجری قمری وفات کرده است. <ref> [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج7، ص137 / [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج12، ص204 / [[الکواکب الدریة]]، [[مناوی]]، ج1، قسم ثانی، ص360</ref>