شریکیه (از صوفیه): تفاوت بین نسخه‌ها
جز («شریکیه (از صوفیه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | همان [[صوفیه]]. | + | همان [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. |
| − | ایشان منسوب به عثمان بن شریک ابوهاشم صوفی می باشند. <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص560 / [[منهاج البراعة]]، [[دنبلی خویی]]، ج13، ص140</ref> | + | ایشان منسوب به [[عثمان بن شریک ابوهاشم صوفی]] می باشند. <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص560 / [[منهاج البراعة]]، [[دنبلی خویی]]، ج13، ص140</ref> |
| − | + | [[محقق اردبیلی]] می نویسد: «و بدانکه اول کسی را که صوفی گفتند چنانکه [[شیعه]] و [[سنی]] نقل کرده اند، ابوهاشم کوفی بوده و این بسبب آن بود که مانند رهبانان جامه های پشمینه درشت می پوشید و آن ملعون مثل نصاری بحلول و اتحاد قائل شد لیکن نصاری درباره [[عیسی علیه السلام]] بحلول و اتحاد قائل بودند و از برای خود این دعوی بنیاد نهاد. در این دو دعوی متردد و متخیل بود و معلوم نیست که در آخر رأی شومش بکدام یک قرار گرفت. و در کتاب [[اصول الدیانات]] مسطور است که او در ظاهر اموری و جبری و در باطن ملحد و دهری بود و مرادش از وضع این مذهب آن بود که دین اسلام را برهم زند و از ائمه معصومین (علیهم السلام) چند حدیث در طعن او وارد است و پیروان او را که چون صوف پوشند [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] گفته اند و گاه به کنیت او و گاه بنام پدر او ایشان را منسوب گردانیده [[بهشمیه (همان صوفیه)|بهشمیه]] و [[هاشمیه (همان هاشمیه)|هاشمیه]] و [[عثمانیه (صوفیه)|عثمانیه]] و شریکیه خوانند». <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص560</ref> | |
| − | + | رک: [[بهشمیه (همان صوفیه)|بهشمیه]]. | |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۱
همان صوفیه.
ایشان منسوب به عثمان بن شریک ابوهاشم صوفی می باشند. [۱]
محقق اردبیلی می نویسد: «و بدانکه اول کسی را که صوفی گفتند چنانکه شیعه و سنی نقل کرده اند، ابوهاشم کوفی بوده و این بسبب آن بود که مانند رهبانان جامه های پشمینه درشت می پوشید و آن ملعون مثل نصاری بحلول و اتحاد قائل شد لیکن نصاری درباره عیسی علیه السلام بحلول و اتحاد قائل بودند و از برای خود این دعوی بنیاد نهاد. در این دو دعوی متردد و متخیل بود و معلوم نیست که در آخر رأی شومش بکدام یک قرار گرفت. و در کتاب اصول الدیانات مسطور است که او در ظاهر اموری و جبری و در باطن ملحد و دهری بود و مرادش از وضع این مذهب آن بود که دین اسلام را برهم زند و از ائمه معصومین (علیهم السلام) چند حدیث در طعن او وارد است و پیروان او را که چون صوف پوشند صوفیه گفته اند و گاه به کنیت او و گاه بنام پدر او ایشان را منسوب گردانیده بهشمیه و هاشمیه و عثمانیه و شریکیه خوانند». [۲]
رک: بهشمیه.
پانویس
- ↑ حدیقة الشیعة، محقق اردبیلی، ص560 / منهاج البراعة، دنبلی خویی، ج13، ص140
- ↑ حدیقة الشیعة، محقق اردبیلی، ص560
