باجربقیه: تفاوت بین نسخهها
(۳ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
سطر ۶: | سطر ۶: | ||
پدر شمس محمد، جمال الدین، مردی صالح و از علمای [[شافعیه]] بوده و پسر او هم بین فقها نشو و نما یافته و بعداً از اهل سلوک می گردد. چیزی که از این فرقه مشهور است انکار صانع است. بعضی از علمای [[مالکیه (از مذاهب چهارگانه)|مالکیه]] به ریختن خون او فتوی می دهند و در نتیجه وی از [[دمشق]] می گریزد. | پدر شمس محمد، جمال الدین، مردی صالح و از علمای [[شافعیه]] بوده و پسر او هم بین فقها نشو و نما یافته و بعداً از اهل سلوک می گردد. چیزی که از این فرقه مشهور است انکار صانع است. بعضی از علمای [[مالکیه (از مذاهب چهارگانه)|مالکیه]] به ریختن خون او فتوی می دهند و در نتیجه وی از [[دمشق]] می گریزد. | ||
− | شمس محمد در سال 724 هجری قمری و در سن 60 سالگی وفات یافته است <ref> [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج14، ص85</ref>. در [[البدایة و النهایة]] نقل شده: «در [[ | + | شمس محمد در سال 724 هجری قمری و در سن 60 سالگی وفات یافته است <ref> [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج14، ص85</ref>. در [[البدایة و النهایة]] نقل شده: «در دمشق، [[عثمان دکاکی]] را آوردند و بینه بر او اقامه شد که مدعی الوهیت است و تنقیص مقام انبیاء را کرده و با مشکوکین از باجربقیه و دیگران از فرق اتحادیه ، آمیزش داشته است. قاضی مالکی به کشتن او فتوا داد و در سال 741 کشته شد». <ref>[[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج14، ص189</ref> |
− | [[ابن خلدون]] در [[المقدمة]] اشعاری در ملاحم و پیشگویی ها از | + | [[ابن خلدون]] در [[المقدمة]] اشعاری در ملاحم و پیشگویی ها از باجربقی نقل می کند و می نویسد: «از فقیهی که به حال آنان واقف بود از احوال باجربقی پرسیدم، گفت باجربقی از [[قلندریه (قلندریه)|قلندریه]] بود که ریش خود را می تراشیدند». <ref> [[المقدمة]]، [[ابن خلدون]]، ص342</ref> |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۱۰
از صوفیه اتحادیه.
ایشان منسوب به شمس محمد باجربقی می باشند.
پدر شمس محمد، جمال الدین، مردی صالح و از علمای شافعیه بوده و پسر او هم بین فقها نشو و نما یافته و بعداً از اهل سلوک می گردد. چیزی که از این فرقه مشهور است انکار صانع است. بعضی از علمای مالکیه به ریختن خون او فتوی می دهند و در نتیجه وی از دمشق می گریزد.
شمس محمد در سال 724 هجری قمری و در سن 60 سالگی وفات یافته است [۱]. در البدایة و النهایة نقل شده: «در دمشق، عثمان دکاکی را آوردند و بینه بر او اقامه شد که مدعی الوهیت است و تنقیص مقام انبیاء را کرده و با مشکوکین از باجربقیه و دیگران از فرق اتحادیه ، آمیزش داشته است. قاضی مالکی به کشتن او فتوا داد و در سال 741 کشته شد». [۲]
ابن خلدون در المقدمة اشعاری در ملاحم و پیشگویی ها از باجربقی نقل می کند و می نویسد: «از فقیهی که به حال آنان واقف بود از احوال باجربقی پرسیدم، گفت باجربقی از قلندریه بود که ریش خود را می تراشیدند». [۳]
پانویس
- ↑ البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج14، ص85
- ↑ البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج14، ص189
- ↑ المقدمة، ابن خلدون، ص342