خواندیه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («خواندیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | از [[صوفیه]]. | + | از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. |
| − | پشمینه پوشان می نویسد: «پس از سلطه عباسیان بر بلاد [[مصر]] و مغرب یکی از [[اسماعیلیه]] (یا شیعیان اثنی عشری) که پدرش از | + | [[پشمینه پوشان]] می نویسد: «پس از سلطه عباسیان بر بلاد [[مصر]] و مغرب یکی از [[اسماعیلیه (اسماعیلیه)|اسماعیلیه]] (یا شیعیان اثنی عشری) که پدرش از صوفیه بود به منطقه [[قزوین]] آمد و در محلی به نام [[خواند]] ساکن شد. جمعی بر او گرد آمده و به خواندیه معروف شدند که تا دوره صفویه باقی بودند. صاحب [[طرایق الحقایق]] می نویسد: [[شاه اسماعیل]] سلسله خواندیه را از رونق انداخت ولی آنان بعدها در دستگاه صفویه نفوذ یافتند و حتی [[شاه طاهر]] از خواندیه در سلک علمای حضور منتظم درآمد و به [[کاشان]] رفت. مریدان به او روی آورده و در آن جا نفوذ فراوانی یافتند. مخالفان طی نامه ای به شاه نوشتند: شاه طاهر که در این عصر مقتدای آن جماعت است در ترویج آن مذهب می کوشد و [[ملحدان]]، [[چراغکشان]]، [[محمودیان]] و [[زندیقیان]] بر او مجتمع گشته. این امر موجب ترس شاه اسماعیل شد و فرمان قتل وی را صادر کرد. شاه طاهر از واقعه مطلع شد و به دیار [[هندوستان]] رفت و در آن جا به انتشار مذهب [[اثنی عشریه]] پرداخت».<ref> [[پشمینه پوشان]]، [[علی سیدین]]، ص148</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۳
از صوفیه.
پشمینه پوشان می نویسد: «پس از سلطه عباسیان بر بلاد مصر و مغرب یکی از اسماعیلیه (یا شیعیان اثنی عشری) که پدرش از صوفیه بود به منطقه قزوین آمد و در محلی به نام خواند ساکن شد. جمعی بر او گرد آمده و به خواندیه معروف شدند که تا دوره صفویه باقی بودند. صاحب طرایق الحقایق می نویسد: شاه اسماعیل سلسله خواندیه را از رونق انداخت ولی آنان بعدها در دستگاه صفویه نفوذ یافتند و حتی شاه طاهر از خواندیه در سلک علمای حضور منتظم درآمد و به کاشان رفت. مریدان به او روی آورده و در آن جا نفوذ فراوانی یافتند. مخالفان طی نامه ای به شاه نوشتند: شاه طاهر که در این عصر مقتدای آن جماعت است در ترویج آن مذهب می کوشد و ملحدان، چراغکشان، محمودیان و زندیقیان بر او مجتمع گشته. این امر موجب ترس شاه اسماعیل شد و فرمان قتل وی را صادر کرد. شاه طاهر از واقعه مطلع شد و به دیار هندوستان رفت و در آن جا به انتشار مذهب اثنی عشریه پرداخت».[۱]
پانویس
- ↑ پشمینه پوشان، علی سیدین، ص148
