چراغ سوندران: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («چراغ سوندران» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
به معنای، چراغ خاموش کنان. | به معنای، چراغ خاموش کنان. | ||
| − | این نام لقبی است که مسلمانان بر [[اهل حق (از غلاة علی الهی)]] گذاشته اند و تهمتی بر ایشان محسوب می شود <ref>در این تهمت، اشاره به داستان هایی است که تحت عنوان لیلة الکفشه درباره برخی از فرق [[صوفیه]] مطرح است. در این باره رجوع کنید به فرقه [[شبک]]. </ref>. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص101</ref> | + | این نام لقبی است که مسلمانان بر [[اهل حق (از غلاة علی الهی)]] گذاشته اند و تهمتی بر ایشان محسوب می شود <ref>در این تهمت، اشاره به داستان هایی است که تحت عنوان لیلة الکفشه درباره برخی از فرق [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] مطرح است. در این باره رجوع کنید به فرقه [[شبک]]. </ref>. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص101</ref> |
[[دائرة المعارف الاسلامیة]]، نام این گروه را «چیراغ سوندوران» ضبط کرده است. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص101</ref> در حالی که در کتاب [[الشبک]] به گروه [[شبک]]، چراغ سوندیران گفته شده است. <ref> [[الشبک]]، [[احمد حامد الصراف]]، ص141</ref> رک: [[شبک]]. | [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، نام این گروه را «چیراغ سوندوران» ضبط کرده است. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص101</ref> در حالی که در کتاب [[الشبک]] به گروه [[شبک]]، چراغ سوندیران گفته شده است. <ref> [[الشبک]]، [[احمد حامد الصراف]]، ص141</ref> رک: [[شبک]]. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۴۹
یا: چراغ سوندیران.
به معنای، چراغ خاموش کنان.
این نام لقبی است که مسلمانان بر اهل حق (از غلاة علی الهی) گذاشته اند و تهمتی بر ایشان محسوب می شود [۱]. [۲]
دائرة المعارف الاسلامیة، نام این گروه را «چیراغ سوندوران» ضبط کرده است. [۳] در حالی که در کتاب الشبک به گروه شبک، چراغ سوندیران گفته شده است. [۴] رک: شبک.
پانویس
- ↑ در این تهمت، اشاره به داستان هایی است که تحت عنوان لیلة الکفشه درباره برخی از فرق صوفیه مطرح است. در این باره رجوع کنید به فرقه شبک.
- ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج3، ص101
- ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج3، ص101
- ↑ الشبک، احمد حامد الصراف، ص141
