|
|
| (۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{جعبه شهر ایران
| |
| − | |نام‌رسمی= ابهر
| |
| − | |روی‌نقشه= آری
| |
| − | |عرض‌جغرافیایی =۳۶٫۰۸
| |
| − | |طول‌جغرافیایی =۴۹٫۱۳
| |
| − | |تصویر=Imamzadeh Zeydolkabir.jpg
| |
| − | |اندازه‌تصویر= 261
| |
| − | |برچسب‌تصویر=
| |
| − | |استان= زنجان
| |
| − | |شهرستان= ابهر
| |
| − | |بخش= [[بخش مرکزی شهرستان ابهر|مرکزی]]
| |
| − | |دهستان=
| |
| − | |نام‌محلی=
| |
| − | |نام‌های‌دیگر=
| |
| − | |نام‌های‌قدیمی= اوهر
| |
| − | |سال‌شهرشدن= 1307
| |
| − | |جمعیت = ۸۷،۳۹۶ نفر سال ۱۳۹۰<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.sko.ir/Sarshomari1390/Shahrhaye_IRAN.xls|عنوان=نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰ | ناشر =معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران) |تاریخ =۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲ |تاریخ بازبینی=۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲}}</ref>
| |
| − | |رشدجمعیت=
| |
| − | |تراکم‌جمعیت=
| |
| − | |زبان=[[ترکی آذربایجانی] [فارسی]]
| |
| − | |مذهب=[[شیعه]]
| |
| − | |مساحت= ۱۰ کیلومتر مربع
| |
| − | |ارتفاع= ۱۵۴۰ متر
| |
| − | |میانگین‌دما=
| |
| − | |میانگین‌بارش سالانه=
| |
| − | |شمارروزهای‌یخبندان=
| |
| − | |شهردار= عبدالعلی قاسم پور
| |
| − | |ره‌آورد= [[انگور]]
| |
| − | |پیش‌شماره= ۰۲۴
| |
| − | |وب‌گاه=[http://www.abhar.ir/ شهرداری ابهر]
| |
| − | |جمله‌خوشامد= لطفا با لبخند وارد شهر ما شوید
| |
| − | |پانویس=
| |
| − | }}
| |
| − |
| |
| | '''اَبهَر''' یکی از شهرهای [[استان زنجان]] و مرکز [[شهرستان ابهر]] است. این شهر با ۸۷،۳۹۶ نفر جمعیت در سال ۱۳۹۰، به عنوان دومین شهر پرجمعیت استان زنجان پس از شهر [[زنجان]] محسوب می‌شود. ارتفاع شهر ابهر از سطح دریا ۱۵۴۰ متر است. این شهر در ۸۵ کیلومتری جنوب شرق زنجان و ۲۳۰ کیلومتری غرب [[تهران]] واقع شده است. از مهم‌ترین آثار تاریخی این شهر می‌توان به بقعه‌ی امامزاده اسماعیل در شناط، [[بقعه‌ی امامزاده زیدالکبیر]] در شرق این شهر و بقعه‌ی پیر زهرنوش در جنوب‌غربی شهراشاره کرد. شهرداری ابهر به چهار ناحیه‌ی "مرکزی"، "شناط" (در قسمت شمالی شهر)، "شریف‌آباد" (در قسمت شرقی شهر)و "حسین‌آباد" (در قسمت غربی شهر) تقسیم شده است.<ref name="اولین نشست خبری قاسم پور شهرداری ابهر با اصحاب رسانه">[http://www.shahr-abhar.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=394%3A1392-08-09-18-51-34&Itemid=1 اولین نشست خبری قاسم پور شهرداری ابهر با اصحاب رسانه].</ref> | | '''اَبهَر''' یکی از شهرهای [[استان زنجان]] و مرکز [[شهرستان ابهر]] است. این شهر با ۸۷،۳۹۶ نفر جمعیت در سال ۱۳۹۰، به عنوان دومین شهر پرجمعیت استان زنجان پس از شهر [[زنجان]] محسوب می‌شود. ارتفاع شهر ابهر از سطح دریا ۱۵۴۰ متر است. این شهر در ۸۵ کیلومتری جنوب شرق زنجان و ۲۳۰ کیلومتری غرب [[تهران]] واقع شده است. از مهم‌ترین آثار تاریخی این شهر می‌توان به بقعه‌ی امامزاده اسماعیل در شناط، [[بقعه‌ی امامزاده زیدالکبیر]] در شرق این شهر و بقعه‌ی پیر زهرنوش در جنوب‌غربی شهراشاره کرد. شهرداری ابهر به چهار ناحیه‌ی "مرکزی"، "شناط" (در قسمت شمالی شهر)، "شریف‌آباد" (در قسمت شرقی شهر)و "حسین‌آباد" (در قسمت غربی شهر) تقسیم شده است.<ref name="اولین نشست خبری قاسم پور شهرداری ابهر با اصحاب رسانه">[http://www.shahr-abhar.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=394%3A1392-08-09-18-51-34&Itemid=1 اولین نشست خبری قاسم پور شهرداری ابهر با اصحاب رسانه].</ref> |
| | | | |
| | | | |
| | این شهر تا [[تهران]] ۲۴۰ کیلومتر، تا [[قزوین]] ۸۵ کیلومتر و تا [[زنجان]] ۹۰ کیلومتر فاصله دارد. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۵۴۰ متر است. بیشینه گرمای آن ۳۸ درجه و کمینه سرمای آن ۵/۱۵ درجه زیر صفر گزارش شده‌است. | | این شهر تا [[تهران]] ۲۴۰ کیلومتر، تا [[قزوین]] ۸۵ کیلومتر و تا [[زنجان]] ۹۰ کیلومتر فاصله دارد. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۵۴۰ متر است. بیشینه گرمای آن ۳۸ درجه و کمینه سرمای آن ۵/۱۵ درجه زیر صفر گزارش شده‌است. |
| − |
| |
| − | == جغرافیای تاریخی شهر ابهر ==
| |
| − | ابهر در قدیم '''اوهر''' نامیده می‌شده‌است. مردم محلی به آن '''اَبَر''' می‌گویند. نام ابهر از آب+هر تشکیل شده و در [[زبان تاتی]] به معنی آب آسیاب است.<ref>دائرةالمعارف تشیع، جلد اول (آب-احیاء)، زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی، تهران: نشر شهید سعید محبی، ۱۳۸۳. شابک: ۹۶۴۹۰۶۱۱۰X</ref>
| |
| − | ریزابه‌های ابهررود از قدیم آسیاب‌های زیادی را به چرخش در آورده که امروزه نیز چنین است.<ref>همان.</ref>
| |
| − |
| |
| − | در دوره [[ساسانیان]] هنگامی که [[خسرو اول انوشیروان]] ایران را به چهار قسمت تقسیم کرد ابهر در منطقه دوم یعنی استان جبال قرار داشت دراین دوره منطقه ابهررود تحت تسلط [[خاندان مهران]] یکی از هفت خاندان مهم حکومت گر ایران قرار داشت این خاندان علاوه بر ابهر به مناطق وسیعی که از ناحیه خوار تا آوج و دشتبی امتداد داشت مالکیت داشتند و معروفترین افرادی که از این خاندان شناخته شده‌اند شروین دشتبی، بهرام چوبینه، پیران گشسب، گریگوریوس و سیاوش رازی هستند.
| |
| − |
| |
| − | تاپیش از خلافت هارون الرشید، ابهر منطقه نسبتاً وسیعی را شامل بود. وی قسمتی از قاقازان و نیز ناحیه ابهر رود را از ابهر جدا کرد و به قزوین ملحق ساخت. در اوایل سده ۸ قمری ولایت ابهر ۲۵ پاره دیه داشت و حقوق دیوانی آن به یک تومان و چهار هزار دینار می‌رسید.
| |
| − |
| |
| − | از ابهر به عنوان بلوک معتبر از ولایت خمسه با باغات فراوان و آبهای جاری نام برده شده‌است. شاردن می‌نویسد ابهر در دوره [[شاه عباس دوم صفوی]] دارای ۲۵۰۰ خانه و باغچه بوده‌است. چنانچه سواره نیم ساعت وقت لازم داشته تا از آن عبور کند. ابهر در این زمان دارای اماکن عمومی و سه مسجد بزرگ بوده و در وسط شهر بقایای گلین قلعه مخروبه‌ای مشاهده می‌شود.
| |
| − |
| |
| − | در سال ۱۱۰۰ هجری تاورنیه از [[ارامنه]] شهر ابهر خبر داده و ژوبر در زمان [[فتحعلیشاه قاجار]] باغهای ابهر و خانه‌های تمیز و راحت آنرا ستوده‌است. در سال ۱۲۴۷ هجری ابهر ۷۰۰ خانه و باغهای دانشین داشته و قبر شیخ قطب الدین از مشایخ سلسله شیخ صفی الدین اردبیلی در ابهر واقع شده بر طبق نوشته دوسرسی در سالهای ۱۲۵۰ هجری دوره محمد شاه قاجار ابهر دارای ۲۰۰ خانه و ۹۰۰ نفر جمعیت بوده و دو گنبد نیمه ویران از دو مسجد در آن دیده می‌شده‌است. در دوره ناصر الدین شاه قاجار ابهر تیول توپخانه بوده‌است چنانچه خرمدره در تیول فراشخانه بوده در همین دوره قلعه خرابه‌ای بنام دارا در ربع فرسخی شهر دیده می‌شده‌است و خانه‌های آن کمتر از ۱۱۰۰ نبوده. در سده ۱۰ قمری از مرقد پیر حسن بن اخی اوران نیز در ابهر یاد شده و سیدی علی کاتبی دریاسالار عثمانی در ۹۶۴ ه. ق. آنرا زیارت کرده‌است.
| |
| − |
| |
| − | == زبان ==
| |
| − | زبان مادری مردم ابهر ترکی آذربایجانی هست که عموما دو زبانه بوده و از ترکی و فارسی استفاده می کنند.<ref>http://www.iranicaonline.org/articles/abhar-a-small-town-in-the-qazvin-district</ref> ولی [[شوالیه ژان شاردن]] که در مجموع یازده سال در دوره صفویان (۷۰ ـ ۱۶۶۴ و ۷۷ ـ ۱۶۷۱ میلادی) در ایران بوده و از ابهر دیدن کرده درباره زبان مردمش می‌نویسد:<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= شاردن|نام= ژان|کتاب= سفرنامه شاردن جلد دوم صفحه ۵۰۵| ناشر=توس |سال=}}</ref>{{نقل قول|'''از این شهرک ([[ابهر]]) سخن گفتن مردمان به زبان پارسی آغاز می‌شود. چه ساکنان آبادیها و شهرهای پیش از آن به ترکی سخن می‌گویند؛ اما ترکی گفتن آنان با زبان ترکان عثمانی اندکی تفاوت دارد... '''}}
| |
| − |
| |
| − | == راه‌ها ودروازه‌های ابهر ==
| |
| − | ابهر دارای حصار عظیم در زمان ساسانیان بوده و دو دروازه شرقی و غربی داشته که دروازه شرقی آن جنب قلعه تپه بنام دَرْبُ اَلْمَذوقْ نامیده میشده و دروازه غربی آن بنام فلاج آباد یا خلج آباد مشهور بوده سید محمد نوربخش در مشجره سلسله الاولیاء خود در صفحات ۳۴ و ۳۸ از این دودروازه ابهر نام برده‌است.
| |
| − |
| |
| − | کاروانیان عازم شهرهای قزوین، همدان و ری از دروازه شرقی ابهر عبور می‌کردند در ابهر محلاتی بنامهای دروازه ایشیگی و دَرْمَذَقانْ معروف است.
| |
| − |
| |
| − | از راههای قدیم که از جنوب ابهر عبور می‌کرده، جاده ابریشی بود که از کشور چین آغاز و پس از طی سمرقند و بخارا – مرو – گرگان – ری قزوین – وارد ابهر میشده و به سمت زنجان – تبریز – ایروان ادامه داشته. راهی نیز از تبریز آغاز و به ابهر می‌رسید و ابهر را از طریق ساوه و قم به اصفهان و بغداد مربوط می‌ساخت و در این منطقه به جاده اصفهان معروف بود. راه ابهر به ری نیز وجود داشت.
| |
| − |
| |
| − | == موقعیت ==
| |
| − | شهر ابهر دومین شهر بزرگ استان بعد از زنجان می‌باشد. ابهر با وسعتی برابر ۲۷۷ هزار [[هکتار]] در ۸۵ کیلومتری مرکز استان واقع شده‌است. این شهرستان به علت قرار داشتن در کناره جاده بین‌المللی [[تهران]] – [[بازرگان]] از نظر شاخص‌های [[اقتصادی]]، [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] در بهترین و مطلوبترین موقعیت استان قرار دارد.
| |
| − | [[File:Abhar's Gardens.jpg|thumb|باغات ابهر]]
| |
| − |
| |
| − | وجود کارخانه‌های بزرگ و متعدد در حوزه شهرستان، کشاورزی پر رونق، باغهای سرسبز و پر محصول، طبیعت زیبا و بکر، وجود منابع، شن و ماسه و همچنین آثار تاریخی که جزء میراث ثبت شده در یونسکو می‌باشد، از دیگر عوامل رونق، شهرت و اعتبار این شهرستان می‌باشد.
| |
| − | شهرستان ابهر با داشتن آب و هوای مناسب و قرار گرفتن در مسیر جاده ترانزیت و نزدیکی به مرکز استان و همجواری با استان سرسبز گیلان و استان قزوین و شهرهای خرمدره و خدابنده و تاکستان ودارا بودن امکانات حمل و نقل چون آزاد راه و وجود ایستگاه راه آهن خرمدره با فاصلهٔ بسیار کم دارای موقعیت مناسبی است و با داشتن جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان در جای جای این شهرستان می‌تواند به‌عنوان یک قطب گردشگری استان مطرح شود و با جذب گردشگران داخلی وخارجی کسب در آمدهای توریستی و اشتغال بیشتر را نصیب این استان نماید که جا دارد بخش دولتی تعامل لازم را با بخش خصوصی جهت سرمایه گذاری موثر برای رسیدن به اهداف فوق‌الذکر معمول نماید.
| |
| − |
| |
| − | == کشاورزی ==
| |
| − |
| |
| − | [[پرونده:Grapes Angoor.JPG|بندانگشتی|چپ|200px|انگور ابهر]]
| |
| − | در کتاب البلاد و اخبار العباد آماده است<ref name="کشاورز">[http://tarikhema.ir/abhar/abhar-is-my-city/347/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%A7%D8%A8%D9%87%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%AF-%D9%88-%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7 تاریخ ابهر در کتاب البلاد و اخبار العباد]</ref>،: شهر ابهر هوای سازگار دارد و آبش بسیار و گوارا، باغ و باغات و میوه شهر ابهر شهرت جهانی دارد. از فراورده‌های میوه وسردرختی، انگور، گلابی، گردو ممتاز و در انتخاب میوه جات دارای اکثریتند. نوعی امرود در ابهر هست به اندازه نارنج و همچون نارنج گرد است، آن را عباسی گویند. عباسی در خوشمزگی ضرب المثلی شده است که [ متداول است ] می‌گویند، از هر جای مملکت میوه فروشان به شهر ابهر می‌آیند که گلابی عباسی را خرید کنند. باغستانی پیرامون شهر هست بهاء الدین آباد گویند و استفاده از آن برای همه حتی مسافران مجانی است آثار دژی در ابهر هست که گویند پناهگاه یاغیان از دولت بود. در ابهر آبی موجود است که از چشمه‌ای می‌جوشد هر تیغ پولادینی را اعم از شمشیر و غیره وسیله آن، آب دهند. فوق العاده تیز و بادوام می‌شود. در پیرامون ابهر به هر طرف نگاه کنی، آسیاها را می‌بینی که وسیله آب می‌چرخند. در جایی دیگر می‌گوید ابهریان در زیبایی گوی سبقت را از اهل هر شهر دیگری ربوده‌اند و همه باهم یکدل و متحدند. در مشترک یاقوت حموی آمده است که ابهر شهر بزرگ مشهوری است میان قزوین و زنجان از ناحیه‌های جبل که گروه بسیاری از فقیهان مالکی و شافعی و محدثان از آن برخاسته‌اند.<ref name="تاریخ ابهر">[http://tarikhema.ir/abhar/ شهر ابهر از آغاز تا پایان]</ref>
| |
| − |
| |
| − | == سرشناسان ابهر==
| |
| − | *[[اثیرالدین ابهری]] (فیلسوف و دانشمند)
| |
| − | *[[داریوش کاردان]] (مجری و کارگردان)
| |
| − | *[[رکن الدین جوادی]] (معاون وزیر نفت)
| |
| − |
| |
| − | == گردشگری ==
| |
| − | [[File:Emamzade esmaeil.jpg|thumb|بقعه‌ی امامزاده اسماعیل شناط]]
| |
| − | [[File:Shahzade kabir.jpg|thumb|بقعه‌ی شاه‌زاده زیدالکبیر]]
| |
| − | جاذبه‌های تاریخی:
| |
| − | * [[سلطانیه]]
| |
| − | * [[مسجد جامع قروه]]
| |
| − | * [[ملا حسن کاشی]]
| |
| − | * [[مقبره چلپی اوغلی]]
| |
| − | * [[معبد داش کسن ویر]]
| |
| − | * [[چمن تاریخی سلطانیه]]
| |
| − | *[[ارامگاه پیر احمد زهرنوش]]
| |
| − |
| |
| − | جاذبه‌های مذهبی
| |
| − | * [[امامزاده شاه زید الکبیر]]
| |
| − | * [[مسجد جامع ابهر]]
| |
| − | * [[امامزاده اسماعیل شناط]]
| |
| − | * [[امامزاده یعقوب صائین قلعه]]
| |
| − | [[File:A Shot of Kine Vars Lake.jpg|thumb|نمایی از دریاچه‌ی کینه‌ورس]]
| |
| − | و جاذبه‌های طبیعی شامل کوه‌ها و قلعه‌ها وشیب‌های مهم و چشمه‌های [[آب معدنی]]، رودخانه‌های مهم را می‌توان نام برد.
| |
| − | [[File:Matrakçı Nasuh Map (20).JPG|thumb|Matrakçı Nasuh Map (20)]]
| |
| − |
| |
| − | == محله‌های ابهر ==
| |
| − | {{بخش بدون منبع}}
| |
| − | ابهر از قدیم‌الایام به دو قسمت بزرگ به نام محله بالا و محله پایین تقسیم شده که در حال حاضر نیز این تقسیم بندی به قوت خود باقی است. ساکنین دو محله بزرگ ابهر آداب و رسوم مشترکی دارند از نظر گویش و لهجه اختلاف بسیار اندکی درمیان ایشان مشاهده می‌شود. مسجد کبیر ابهر که امروزه بنام مسجد نورالنبی نامیده می‌شود در اوایل صفویه دارای گنبد و گلدسته بوده و یکی از سه مسجد بزرگ شهر محسوب می‌گردیده در محله بالا قرار دارد مسجد جامع ابهر که از سابقه بیشتری برخوردار است در محله پایین قرار گرفته بطوری که در تواریخ ذکر شده قدیمیترین محل سکونت درابهر محله پایین و اطراف قلعه تپه بوده و شهر یکپارچه ابهر را تشکیل می‌داده و دارای بارو و حصار و دو دروازه بوده است. محله بالا نیز خان نشین بوده وبا داشتن چند امانزاده و دروازه از قدمت بالایی برخوردار است.امروزه این محلات در ابهر مشهوراند:
| |
| − | * محله مَلِک قصاب: که زمانی این محله دارای درب اختصاصی بوده و مانند قلعه‌ای حفاظت میشده از قدیمیترین محلات ابهر محسوب می‌شد ساکنان مَلِک قصاب غالباً مردان متدین و ریش سفیدان زراعت پیشه بودند.
| |
| − | * محله اکبر آباد: نوبنیاد است و بنیانگذارش حاج علی اکبر فخیمی است که برای اولین بار دراین محل که آنجا را قبلاً توپخانه مبارکه می‌نامیدند ساختمان احداث کرد و به نام اکبر آباد نامید.
| |
| − | * محله دِهَکْ: محله ایست به قدمت تاریخ ابهر زیرا که این محله از اصطلاحات رایج قبل از زمان ساسانی زرتشتی است.
| |
| − | * محله درویشان،
| |
| − | * محله حاجی محمد خان که از ملاکین ابهر بوده،
| |
| − | * محله خلج آباد که عموماً به محله بالا اطلاق میشده و مسجد نورالنبی دراین محله قرار دارد،
| |
| − | * محله شیخ آبد نشیمنگاه شیوخ معتبر ابهر،
| |
| − | * محله درب المذوق که در گویش رایج محلی دَرْ مَذَقانْ نامیده می‌شود،
| |
| − | * محله آقا صدرا که درابهر مسجدی هم بنام او هست آقا صدرا مردی فاضل و معممّ واز ائمه جماعت بوده،
| |
| − | * محله قانلو میدان در محله بالا یکی از قدیمیترین محلات ابهر که به علت کشته شدن چند تن از بزرگان نامگذاری شده است و مسجدی نیز به همین نام درآنجا وجود دارد
| |
| − | * محله جانقارداش که محله مسکونی همان جهانگیر تاش بانی کاروانسرای جنب مسجد جامع ابهر بوده است.
| |
| − | * محله قلعه تپه قدیمیترین محل استقرار انسانی در ابهر بود،
| |
| − | * محله نعلبندان،که بعد ها به آن دروازه اشیگی به زبان محلی یعنی دروازه بیرونی گفته میشده است
| |
| − | * محله زرکوبان، که امروزه تاکستانهائی به این نام در ابهر معروف است،
| |
| − | * محله شناط یا چینات یکی از قدیمیترین محلات ابهر بوده که در شمال شهرابهر واقع شده.
| |
| − | * محله شریف اباد
| |
| − |
| |
| − | == دهستانها ==
| |
| − | دهستان ابهررود
| |
| − | دهستان حومه
| |
| − | دهستان درسجین
| |
| − | دهستان دولت آباد
| |
| − | دهستان صائین قلعه
| |
| − |
| |
| − | == روستاها ==
| |
| − | ارکین - ارهان - [[ازناب]] - اسپاس – اسدآباد – الگزیر - امیرآباد – امیربستاق – ایوانک – آغور - آقجه کند – آهک - باریک آب - بالقلو – برزابیل – بهاور – پیرسقا - تلمبه خانه - توده بین – جداقیا – چالچوق – چرگر - چشمه بار – چشین – چندسین – چنگماس - حسین آباد - حصار عبدالکریم - [[حصار قاجار]] – خراسانلو- [[خلیفه حصار]] - خوشنام- داشبلاغ- داودگر- درسجین- دولت آباد- رازمجین- رحمت آباد- زره باش - سروجهان - – شکرچشمه – شورین - شیخ چریک -عباس آباد سفلی - عباس آباد علیا - علی آباد- عمیدآباد- فشلاق مردعلی - فونش آباد – قارلوق - قره آقاج - قره تپه – قروه – قزلجه - قفس آباد - قلعه حسین آباد - قمچ آباد - قوهجین (کوی نیک) – قویجوق – کبودچشمه - کلنگز - - کماجین - کوه زین - کینه ورس – گاودره(مهستان) - گل باغ - گل تپه – گلجه - گله خانه - گلی – مرشون - مزرعه قره بلاغ - مزرعه وازده - میموندره – نایچوک – نورین – ینگجه - ینگی کند_ قشلاق حسنعلی
| |
| | | | |
| | == منابع == | | == منابع == |
| | {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| − | {{استان زنجان}}
| |
| | | | |
| − | [http://www.sabhar.ir سایت رسمی اداره ثبت احوال ابهر]
| + | |
| | | | |
| | [[رده:شهرستان ابهر]] | | [[رده:شهرستان ابهر]] |
