هشام بن حکم: تفاوت بین نسخه‌ها

ابومحمد هشام بن حکم شیبانی کندی از [[فقهاء]] و متکلمین بزرگ [[شیعه]] است. وی از اصحاب [[امام صادق علیه السلام]] و از خواص [[امام کاظم]] علیه السلاممی باشد. وی در فقه و تفسیر دارای آثار فراوانی است و در مباحث کلامی از جمله متکلمین بزرگ به حساب آمده و بسیاری از مناظرات وی در متون مربوطه نقل شده است. تراجم نویسان [[اهل سنت]] وی را به طور محسوس تخفیف کرده و آرایی را مبتنی بر جبر و تجسیم به وی نسبت داده اند. وی ابتدا در [[کوفه]] می زیسته و سپس به [[بغداد]] رفته و گویا در همان جا در سال 199 هجری قمری وفات کرده است. هشام بن حکم به سبب دفاع از مبانی کلامی اهل بیت در میان [[اهل سنت]]، قدح شده و بعضی وی را از زمره [[غلاة]] محسوب کرده‌اند.<ref> [[رجال النجاشی]]، [[احمد بن علی نجاشی]]، ص431 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج9، ص214 / [[قاموس الرجال]]، [[محمد تقی شوشتری]]، ج10، ص521 / [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج7، ص265 / [[معجم رجال الحدیث]]، [[آیت الله خویی]]، ج19، ص271 / [[موسوعة طبقات الفقهاء]]، [[آیت الله جعفر سبحانی]]، ج2، ص599</ref>