نمایش مبدأ برای نابتة الحشویة

از [[حشویه (اهل حدیث)|حشویه]]. <ref> [[اساس البلاغة]] ، [[زمخشري]] ، ص728 / [[التنبيه و الاشراف]] ، [[علي بن حسين مسعودي]] ، ص342 / [[فرهنگ نامه فرقه هاي اسلامي]] ، [[شريف يحيي الامين]] ، ص271 / [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامية]] ، [[عبدالمنعم حفني]] ، ص643</ref>

[[ابن اثير]] در [[اللباب في تهذيب الانساب]] ، نَابِته را به فتح نون و کسر باء ضبط کرده است. <ref> [[اللباب في تهذيب الانساب]] ، [[ابن اثير]] ، ج3، ص284</ref>

[[عبدالرحيم خياط]] در [[الانتصار و الرد علي ابن الراوندي الملحد]] مي نويسد: «همه [[مجبّره]] و همه [[رافضه]] و [[مرجئه]] و کساني که از نوابت سخن گفته اند، همه قدرت خدا بر ظلم را محال مي دانند و مي پندارند خدا ...» <ref> [[الانتصار و الرد علي ابن الراوندي الملحد]] ، [[عبدالرحيم خياط]] ، ص18</ref>.

نابته حشويه معمولاًً به صورت عطف بر مجبّره به کار برده مي شود چنانکه [[ابن نديم]] «اخبار متکلمين مجبره و نابتة الحشوية » را همراه آورده و از زمره آن ها به نجّار که از بزرگان [[جبریه]] است اشاره مي کند. <ref> [[الفهرست ابن نديم|الفهرست]] ، [[ابن نديم]] ، ص229</ref>

ن ک: [[بابیة الحشویة]] ، [[حشویه (اهل حدیث)|حشویه]].

==پانویس==