نمایش مبدأ برای میرزا محمد امین استرآبادی


محمد امین استرآبادی فرزند محمد شریف، فقیه، متکلم و محدث [[شیعه]] و از علمای بزرگ مکتب [[اخباری]] در اواخر سده دهم و اوایل سده یازدهم هجری است. وی در جوانی به عتبات رفت و در خدمت استادان بزرگ [[شیعه]] تلمذ کرد. استرآبادی با این که نخست در زمره مجتهدان بود و از روّیه آنان پیروی می کرد، به توصیه استادش [[میرزامحمد استرآبادی]] که از وی استماع حدیث کرده بود به احیای مکتب [[اخباری]] پرداخت. استرآبادی اجتهاد را بدعت در دین می دانست و می گفت ادعای اجتهاد مخالفت با شرع است و کسی حق ندارد در شریعتی که از [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام بجا مانده عقیده ای اظهار کند و یگانه دستور مردم، [[اخباری]] است که از آن ها رسیده است. وی علمای [[امامیه]] را که از مکتب اصولی پیروی می کردند گمراه می دانست و رجالی چون [[شیخ مفید]] را مبتدع در دین می دانست. <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج2، ص107</ref>


==پانويس==