نمایش مبدأ برای مصعب بن زبیر

ابوعبدالله مصعب بن زبیر بن عوام بن خویلد بن اسد قرشی اسدی برادر عبدالله بن زبیر و امیر منطقه [[عراق]] بوده است. وی که با کنیه ابوعیسی هم شناخته می شود به زیبایی و شجاعت ستوده شده است. مصعب پس از آن که برادرش عبدالله ـ که حدوداً 30 سال از او بزرگتر بوده ـ بعد از واقعه عاشورا ادعای خلافت می نماید، از جانب عبدالله بن زبیر به عنوان فرمانروای [[عراق]] انتخاب شده و در جریان نبردی، [[مختار ثقفی]] را کشته و حاکم [[عراق]] می شود. وی را مهم ترین پشتوانه عبدالله بن زبیر ـ برادرش ـ شناخته اند و این در زمانی بوده که جز [[مصر]] و [[شام]] تمام سرزمین های اسلامی پس از مرگ یزید (64هـ. ق) به خلافت عبدالله بن زبیر تن می دهد و این در حالی است که اضمحلال حکومت [[زبیریان]]، پس از کشته شدن مصعب در سال 71 هجری قمری روی داده است. و جالب این جاست که در کلمات مصعب و خطبه ای که عبدالله در رثای برادرش خوانده اهل [[کوفه]] و [[عراق]] به خیانت نسبت به مصعب متهم شده اند. سن مصعب بن زبیر را در وقت مرگ چهل سال ذکر کرده اند. یکی از همسران مصعب، سکینه دختر [[امام حسین]] علیه السلام می باشد. 159<ref> [[انساب الاشراف]]، [[بلاذری]]، ج7، ص83 / [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج8، ص223 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج5، ص159</ref>


==پانويس==