نمایش مبدأ برای محمود بن سبکتکین غزنوی

ابوالقاسم محمود بن سبکتکین تُرکی غزنوی، ملقب به سلطان، یمین الدوله و ملک از سلاطین مقتدر [[ایران]] بوده است. وی در سال 360 هجری قمری متولد شده و در سال 421 هجری قمری در شهر [[غزنین]] به مرض سل درگذشت. محمود پس از مرگ پدرش (387هـ. ق) با غلبه بر برادرش اسماعیل به امارت رسید. سلطان محمود اولین پادشاه مستقل و بزرگ ترین فرد خاندان غزنوی است. وی [[حنفی]] مذهب بوده و در این امر تعصب شدیدی داشته است. تعصب مذهبی وی باعث جنگ ها و کشتارهای بسیاری شده است. محمود به سبب بی باکی و شجاعت و همچنین وزرای کارآمد و شاعران بسیاری که در دربار وی بوده اند، دارای شهرت بسیاری است. فتح [[هند]] در سال 392 هجری قمری از زمره مهم ترین کارهای محمود است. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج7، ص171 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج13، ص312 / [[لغت نامه دهخدا]]، [[علی اکبر دهخدا]] </ref>


==پانويس==