نمایش مبدأ برای فیصل بن سلطان الدویش

فیصل بن سلطان بن فیصل بن نایف الدویش از بزرگان و انقلابیون [[نجد]] بوده است. وی در سال 1299 هجری قمری به دنیا آمده و در منطقه « [[مُطیر]] » در [[عربستان]] شیخوخیت داشته است. وی پس از پدرش زعامت قبایل منطقه را برعهده گرفته و چندی با ابن سعود ([[ملک عزیز]]) مراوداتی دوستانه داشت لکن از سال 1330 هجری قمری با وی به مخالفت برخاست. وی چندی به [[عراق]] و چندی نیز به [[کویت]] لشگرکشی کرد ولی در آستانه فتح کویت با دخالت لشگریان انگلیس، با شیخ [[سالم بن مبارک الصباح]] که زعامت کویت را دراختیار داشت، صلح نامه ای امضا نمود که منجر به تعیین مرزهای کویت و نجد گردید. فیصل الدویش همواره با ابن سعود رقابت داشت و چندی نیز [[مدینه]] را به محاصره درآورد از این پس جنگ و گریزهای فراوانی بین وی و ابن سعود واقع شد که سرانجام به فرار وی به کویت و پناه بردن به نیروهای انگلیس منتهی گردید. اما پس از آن که ابن سعود، تهدید کرد که به کویت حمله خواهد کرد، انگلیس فیصل را تحویل لشگریان وی داد و فیصل الدویش در سال 1349 هجری قمری در حالی که حدود هفت ماه از تحویلش گذشته بود، در زندان [[طائف]] درگذشت. وی را متعصب، خشن و با هوش توصیف کرده اند. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج5، ص166</ref>


==پانويس==