نمایش مبدأ برای راوندیه (شیعه عباسیه)

همان [[شیعه عباسیه]].<ref>به توضیحات [[آیت الله سید مهدی روحانی]] که ذیل فرقه [[روندیه]] پیرامون تفاوت راوندیه و روندیه نگاشته اند توجه شود.</ref>  

ایشان در اصل از [[کیسانیه (کیسانیه)|کیسانیه]] بودند و امامت را پس از حسین (علیه السلام) برای [[محمد حنفیه|محمد بن حنفیه]] و پس از او برای [[ابوهاشم بن محمد بن حنفیه|ابوهاشم]] و پس از او برای [[محمد بن علی بن عبدالله بن عباس]] ثابت می دانستند. 

این فرقه منسوب به [[عبدالله روندی]] یا [[عبدالله ابن روندی]] می باشد <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص179 / [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص256 / [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص122 / [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج2، ص23 / [[مفاتیح العلوم]]، [[محمد بن احمد خوارزمی]]، ص49 / [[المقالات و الفرق]]، [[سعد اشعری]]، ص69 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص353</ref>. 

[[فرق الشیعة]] نوعاً روندیه را به عنوان صفت برای [[عباسیه]] ذکر می کند. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص33و46</ref>

راوندیه سه فرقه به شمار می آیند: اول، [[ابومسلمیه]] که مدعی بودند [[ابومسلم]] زنده است. ایشان به اباحه و اسقاط تکالیف قائل شدند. ایشان همچنین [[خرمدینیه]] نامیده شده اند. شایان ذکر است که فرقه [[خُرّمیه (همان خرمدینیه)|خرمیه]] در اصل به این فرقه برگشت می کند. 

دوم [[رزامیه]]، پیروان [[رزام]]، که به صورت غیر آشکار نسبت به ابومسلم تولی داشتند، درحالی که کشته شدن او را قبول داشته اند. اصل مذهب آن ها کیسانیه بوده است. 

و فرقه سوم [[هُریریه]] (به ضم هاء). ایشان که [[عباسیه خالص]] (خلّص) می باشند پیروان ابوهریره اند. هُریریه در حالی که می گفتند امامت حق عباس است، نسبت به اسلاف خود که امامت را از راه [[علی علیه السلام]] و حسنین (علیهماالسلام) و محمد بن حنفیه و ابوهاشم دنبال می کردند، تولی داشتند. ایشان همچنین ابومسلم را تعظیم کرده و نسبت به او نیز تولی داشتند. 

[[ابوالحسن اشعری]]، راوندیه را همین فرقه هُریریه می داند و ابومسلمیه و رزامیه را زیرمجموعه راوندیه (هُریریه) به شمار آورده است. <ref> [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص96</ref>

نکته ای که در مورد این فرقه شایان توجه است ناشناخته بودن تاریخ و شخصیت کسی است که این فرقه به او منسوب است. در این زمینه تنها عبارتی از [[ابن ندیم]] در [[الفهرست ابن ندیم|الفهرست]] در دست است که در ترجمه [[محمد بن حسن شیبانی]] (م: 189هـ. ق) می نویسد: «منزل شیبانی در باب الشام در درب ابوحنیفه بود، و در آنجا مسجدی بود که بر شیبانی، کتب او را می خواندند، و در درب مذکور مجاور او، روندی بود که کتاب الدولة را ساخته بود. و روندیه که ابناء دولت (دولتیان) بودند بر او اجتماع می کردند. روندی همان روزی به مجلس درس می آمد و بر اصحاب خود قرائت می کرد که شیبانی برای تدریس در محل حاضر می شد، و هرگاه شخصی از شاگردان شیبانی چیزی بر او می خواند اصحاب راوندی بر او فریاد می زده و او را ساکت می کردند تا این که شیبانی مجلس درس خود را از این مسجد تغییر داد و به مسجد درب اسد رفت». <ref> [[الفهرست ابن ندیم|الفهرست]]، [[ابن ندیم]]، ص257</ref>

از این عبارت ابن ندیم، می توان میزان عزّت راوندیه که چشم و گوش دولت عباسی محسوب می شدند را نسبت به غیر خودشان ـ اگرچه از فقهای نزدیک به دولت عباسی می بودند ـ به خوبی دانست. به هر حال ظهور این فرقه در نیمه دوم قرن دوم هجری قمری بوده است. 

== پانویس ==