نمایش مبدأ برای حُسینیه (از زیدیه قائل به امامت حسن بن قاسم)

از [[زیدیه (از فرق شیعه)|زیدیه]]. 

ایشان می گویند: «[[حسن بن قاسم بن علی بن عبدالله بن محمد بن قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن الحسن بن الحسن بن علی]] (علیهماالسلام)، زنده است و نمرده و نمی میرد تا این که زمین را پر از عدل و داد کند». 

شایان ذکر است حسن بن قاسم در سال 404هجری قمری کشته شد. <ref> [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص156</ref> 

در اینجا دو نکته جای تأمل دارد: نخست آن که بسیار بعید است سرسلسله فرقه ای، حسن نام داشته باشد و آن فرقه حسینیه خوانده شود؛ و دوم آن که احتمال دارد ایشان همان [[حُسینیه (از زیدیه)|حُسینیه]] بوده باشند که علاوه بر عقاید پیش گفته، به مهدویت حسن بن قاسم قائل بوده اند. 

[[نشوان حمیری]] در کتاب [[الحور العین]]، پس از معرفی حسن بن قاسم و ذکر مطالبی که در متن آورده شد، می نویسد: «ویقولون فی الحسین هذا: انه. . . » از این عبارت روشن می شود که حسن در متن کتاب تصحیف است و صحیح همان حسین بن قاسم است. نشوان حمیری در ادامه می نویسند: ایشان معتقدند حسین بن قاسم از [[رسول الله]] افضل است و هرکس چنین عقیده ای نداشته باشد، کافر است. این گروه به دو فرقه تقسیم شدند. یک گروه می گفتند حسین بن قاسم همواره پنهانی به دیدار آن ها می رود و گروه دوم می گفتند: وی غیبت کرده و تا وقت ظهور مخفی خواهد بود. <ref> [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص157</ref> 

== پانویس ==