نمایش مبدأ برای حمدان بن اشعث قرمط

حمدان بن اشعث یا فرج بن عثمان و یا فرج بن یحیی ملقّب به قرمط، رئیس فرقه [[قرامطه]] است. وی که از تاریخ تولدش اطلاعی در دست نیست، اصالتاً از اهالی [[خوزستان]] بوده و در سال 258هـ. ق در اطراف [[کوفه]] ظاهر شده و به شهرت مي‌رسد. او که به زهد معروف گردیده بود، پیروان فراوانی یافت که از زمره آن ها [[ابوسعید جنابی]] و [[زکرویه بن مهرویه]] و [[علی بن فضل]] به عنوان داعی [[بحرین]] و [[قطیف]] و [[یمن]] ارسال شده و توفیقاتی به دست آوردند. وی کمتر دارای ترجمه مستقلی است و نام و داستان او را معمولاًً در میان قضایای مهم و طولانی پیروانش مي‌آورند. وی که گاه قِرمِط و گاه قَرمَط خوانده مي‌شود، در سال 293 هجری قمری دستگیر شده و به دستور [[المکتفی بالله]] (م: 295هـ. ق) کشته مي‌شود. سبب نامیده شدن وی به قرمط، کوتاهی اندام و پاهای او بوده است. [[خواجه نظام الملک]] نام او را «قرمطویه» ضبط کرده است. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج5، ص194 / [[سیاست نامه]]، [[خواجه نظام الملک]]، ص232 / فهرست، [[ابن ندیم]]، ص349</ref>


==پانويس==