نمایش مبدأ برای توحید الهیه

همان [[اکبریه (پیروان ابوالفتح جلال الدین محمد اکبر)|اکبریه]]. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج2، ص488و490 / [[دبستان المذاهب]]، [[کیخسرو اسفندیار]]، ج1، ص308و213 / [[سرزمین هند]]، ص82 و 83 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص125</ref>

[[دانشنامه جهان اسلام]] در شرح فرقه [[نقطویه]] به مهاجرت پیروان این فرقه به [[هند]] اشاره کرده و می نویسد: «پس از کشتار نقطویان در دوره [[شاه عباس اول]]، بقایای آنان روی به هند نهادند. آنان [[اکبرشاه]] را موعود خود خواندند و دربار او را مکان مناسبی برای مناظره و مباحثات ادیان مختلف و نمایندگان آنان یافتند. اکبر، انجمنی نوزده نفری گرد آورد، و اینان آیین الهی را که ترکیبی از اسلام و هندوئیسم و ادیان ایرانی بود ایجاد کردند و اکبرشاه را در یک دین گذاری جدید یاری نمودند و به او القا کردند که موعود رأس هزاره هجری، خودِ اوست. بعد از مرگ اکبرشاه در 1014 هجری قمری و سختگیری دوران [[جهانگیر]]، حمایت دربار هند از نقطویان به تدریج رو به کاهش نهاد تا این که سرانجام به خصومت آشکار [[اورنگ زیب]] در نیمه سده یازدهم انجامید». <ref> [[دانشنامه جهان اسلام]]، ج 5، ص652</ref>

رک: [[اکبریه (پیروان ابوالفتح جلال الدین محمد اکبر)|اکبریه]]. 

== پانویس ==