نمایش مبدأ برای بِشْریه (از شیعه و غلاة واقفه)

از [[شیعه]] و از غلاة واقفه. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص83 / [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref>

[[شیخ مفید]] در [[الفصول المختارة]] می نویسد: «امّا بشریه : دلایلی که بر وفات [[موسی بن جعفر]] (علیه السلام) و امامت [[امام رضا]] (علیه السلام) قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » <ref> [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref> از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمه(علیهم السلام) می باشد ـ در آرای بشریه وجود داشته است. 

رک: [[بشیریه]]. 

== پانویس ==