نمایش مبدأ برای ابوبکر باقلانی

قاضی ابوبکر محمد بن طیب بن محمد بن جعفر بن قاسم بصری بغدادی معروف به ابوبکر باقلانی و ابن باقلانی از متکلمین بزرگ اشعری است. وی که از ناحیه [[اهل سنت]] مورد احترام تمام است، در سال های میانی قرن چهارم هجری قمری در [[بغداد]] به دنیا آمده است. وی که فروشنده «باقلا» بوده، برخلاف قیاس ادبیات عرب  باقلانی نامیده شده است. وی شاگرد غیرمستقیم اشعری است.  باقلانی در دربار آل بویه ـ علی رغم آن که ایشان [[شیعه]] و باقلانی اشعری مذهب بود ـ دارای نفوذ بود. وی از سال 367 هجری قمری به بغداد رفته و تا آخر عمر در این شهر که مرکز علمی جهان اسلام بود، ساکن گردید. وی همچنین سفری به عنوان سفیر به [[روم شرقی]] داشته است. 

باقلانی ظاهراً به واسطه توجه بیش از اندازه به علم کلام، چندان مورد توجه [[اهل حدیث (اصحاب حدیث)|اهل حدیث]] بغداد نبوده است. وی چندی نیز در [[ثغر]] ـ ولایات سرحدّی [[روم]] منصب قضاوت داشته است. مهم ترین اثر وی کتاب [[التمهید]] است. <ref> [[دانشنامه جهان اسلام]]، ج1، ص642 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج13، ص114</ref>


==پانويس==