نمایش مبدأ برای خَلَفیه (از اسماعیلیه)


از [[اسماعیلیه (از غلاة)]]. <ref> [[تحفة اثنی عشریة]]، [[غلام حلیم دهلوی]]، ص17</ref>

ایشان پیروان خلف می باشند. 

رک: [[غیاثیه]]. 

[[خواجه نظام الملک]] در [[سیاست نامه]] در تشریح اسامی [[باطنیه]] می نویسد: «و باطنیان را بدان وقت، اسم و لقبی بوده است و به هر شهری ایشان را به نامی دیگر خوانده اند. به [[حلب]] و [[مصر]]، اسماعیلی خوانند؛ و به [[بغداد]] و [[ماوراءالنهر]] و [[غزنین]]، [[زندیقی]] خوانند؛ و به [[کوفه]]، مبارکی؛ و به [[بصره]]، روندی و برقعی؛ و به [[ری]]، [[خَلَفی]] و باطنی؛ و به [[گرگان]]، [[محمّره]] ؛ و به [[شام]]، [[مبیضه]] ؛ و به مغرب، [[سعیدی]] ؛ و به [[لحسا]] و [[بحرین]]، جنابی؛ و به [[اصفهان]]، باطنی؛ و ایشان خویشتن را تعلیمی خوانند. و غرض ایشان همه آن است که چگونه مسلمانی براندازند و دشمن اهل بیت رسول علیه السلام باشند و خلق را گمراه کنند لعنهم الله.»<ref> [[سیاست نامه]]، [[خواجه نظام الملک]]، ص251</ref>

[[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] می نویسد: «در ناحیه [[ری]] که مرکز دعوت [[اسماعیلیه]] در جبال بود، داعی خلف [[حسین بن منصور حلاج|حلاج]]، آغازگر نهضت [[اسماعیلیه]] شد و به همین سبب نخستین [[اسماعیلیان]] آنجا تا مدتی به [[خلفیه]] مشهور بودند. » <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج8، ص685</ref>

== پانویس ==